tijd gestolen

deur geforceerd
zijn woorden gestolen
ontheemd gaat hij
door het ontredderd huis

met de klok is
ook de tijd gestolen
zonder zinnen rouwt hij
om zijn verloren thuis

hij waant een toekomst
met beelden uit verleden
rest een eeuwig heden
in dit beroofde huis

angst

soms is mijn fiets gestolen
rollen ze mijn tas
verlies ik mijn kind

soms raak ik alles kwijt
en niet alleen in dromen
ondanks dat is het de angst

die blijft

ik

ik
ik wil
ik wil je 
ik wil je wel

ik wel
zei je

jij
wil jij
wil jij me
wil jij me wel

ik wel

lief

ik maak je heel
lief
hoewel ik dat niet kan
ondertussen
leen ik je mijn dromen
van een blonde zomer
geef ik je mijn vleugels
en vlieg ik met je mee
zolang ik kan
lief

De tijd

bewaar je glimlach 
voor later
als het makkelijker plooit
rond je ogen
je lippen

ik bedoel
het is nog te vroeg
alles nu
nog zo stug
en zo strak

de tijd slechts
de tijd zal het je leren

vloeibaar licht

ik waad door vloeibaar licht
zonder richting zonder doel
in een cirkel van gedachten

duizend sterren wijzen weg
vloeibaar dwaal ik in hun licht
naar het pasgeboren leven

houd me vast
en blijf bij mij
al is het maar voor even

zeg me

zeg me wanneer je weerkomt zodat
de lichten uit, de lakens schoon en
de woorden zacht en soepel zijn

zeg me wanneer je mijn zinnen warm
en kleurrijk, mijn glimlach onsterfelijk
en de regen zoet en zoutig maakt

zeg me wanneer

naakte ziel

hoe ze daar
in het naakte licht
daar weer stond
zo kwetsbaar
met alleen een rug
die ik niet kende
totdat zij zich keerde
en ik zag dat ik
die onbekende was

zo zonde

woorden kruipen 
als blauwe plekken
onder mijn huid
om daar verder
hun leven te leiden

jouw naam glijdt
nog steeds
langs mijn hals 
over mijn armen
tussen mijn benen

zo jammer
zo zonde