Maandelijks archief: augustus 2007

Lust forever

die nacht was ze elders
stapte ze voorbij de muren rond
het huis in een veld vol wilde bloemen

ze keek de lasten van zich af
en zag dat alles anders lag
op het bed met lust forever

Herfstkind

dat voortaan altijd het heimwee kleeft
aan de mensen
de dingen
altijd een laatste avond
ergens aan zee
met een zon die haar reis begint
en wat je dan nog niet weet

de eerste geur van herfst
steenkool in de lucht
het dorp ver en verscholen
altijd voor het laatst
en altijd keert het terug

Nazomer

geniet van die man
het mag
zij keek mij ongelovig aan
na zoveel jaren
onrust in de buik en
wat men wel niet zeggen zou

nu is het ergens feest
een nieuwe geur
een andere oogopslag
het aarzelend gebaar
van de late zomerdag

dicht

soms staat de hemel open
het is niet dat de regen dan
ruimschoots valt
de bliksem eenzame bomen treft
het licht in stralen vloeit

het is meer dat ik
de ruimte vul
jou toesta mij te zien
zo dicht nog bij de nacht

Tongzoen

er hangt een kus in de lucht
misschien wel een zoen
ze kijken ernaar
terwijl een tafel verder
de koffie roert
men niet veel te zeggen heeft
alleen dat de hei
zo prachtig paars
zo vroeg

er kruipt een zoen
tussen de handen
over de tong
tot aan de tanden

Kerkenvol

altijd fiets ik door een stille stad
omdat het zondagochtend is
en de herfst nog niet begonnen

de klokken beieren
kerken vol

er is een man die een deur opendoet
glimlachend mij herkent
wat ik niet begrijp

Regenwoorden

soms tikt de regen op mijn hoofd
de honderd woorden die ik wil horen

dan kruip ik schuil ik in mezelf
luister schrijf en sla ze op

om ze dagen later los te laten
witte duiven angsten dromen

soms zingt de regen of zing ik evenzo
het huilen van een stortvloed woorden

lessen

hij had zijn handen gevouwen
tot een kommetje
waaruit zij drinken kon
en als ze klaar was
streelde hij haar haren
haar wangen
haar mond
en wachtte
tot de regen zijn handen
en zij weer drinken kon

zomerfantasietje

neem het zwoele zweten
van een zomeravond
toen wij
dansten op het plein
toen het ruiste
zoete bomen zachte zij
toen wij
groene ogen tangodanser
neem mij dans mij
neem het eerste uur

Zomertijd

zij zo overvloedig bruin
in een geel hemdje
met het kind ernstig
voorop de fiets

de zomer vastgelegd
in een foto onderhuids

tot de tijd ging liggen
gewoon een beetje moe
en daarna kwam het nooit
meer aan spelen toe

%d bloggers liken dit: