herfstkind

dat voortaan het heimwee kleeft
aan de mensen
de dingen
altijd wel een laatste avond
ergens aan het water
met een zon die haar reis begint
en wat je dan nog niet weet

de eerste geur van herfst
het leven ver en verscholen
altijd voor het laatst
en altijd keert dat weer

©hennievanee, september

sterre der zee

in het duister van de basiliek
liet ik voor mij bidden toen
en ook voor hen

hulp en troost
en genezing
voor de bedroefden
de noodlijdenden
en de zieken

in een zee van kaarsen bad ik
het licht naar me toe
weet ik nu
twee zomers verder

©hennievanee, september 2006 – september 2008

dun licht

soms schijnt de ochtend dun
door de gordijnen
het meisje op de fiets
is nog niet geweest
de jongen met de krant
alweer weg

en wij
wij blijven
in het dunne licht
van een ochtend door gordijnen

© hennievanee, september 2008

liefdesliedje

ik blaas mijn woorden
langs wegen van stof
tot aan de sterren
waar het leven keert

en de zinnen niet nieuw
maar wel anders
op lijnen van liefde
jouw aarde raken

nummer 250
© hennievanee, september 2008

tekens aan de wand

gisteren ging ik naar het museum
om de toekomst te herinneren
ik zag een stad
van eieren gebouwd en wist
de eenvormigheid
voelde hoe kwetsbaar
een tank uit lichtpanelen
de gezichten zonder leven
als tekens aan de wand

© hennievanee, september 2008

schilderij: zhang xiaogang
tekens aan de wand, groninger museum, tot 26-10-2008

el hombre blanco, lyonel feininger

met een gezicht dat blanco was
waarde hij op hoge benen
door de stad
een geest
een spotprent
met hoed en pijp en rode das

licht gebogen
boven mens en kerk
trok hij alle kleuren aan
met reuzenvoeten
witte hij
de grond van het bestaan

el hombre blanco, lyonel feininger
©hennievanee
nr. 248

los

ik wil je niet verliezen
niet meer kwijt
aan de goden
die alleen het beste willen
ook niet aan de vrouwen
die het altijd beter weten
ik wil je niet meer kwijt
niet verliezen
in het  verdriet
dat dagelijks wordt uitgestort
niet aan die ene gek
die in ongemakkelijke woorden waart
en toch
laat ik je los
zodat jij kunt gaan
of eventueel nog blijven

©hennievanee, september 2008

het voornajaar

het zijn de dagen van het heimwee
veel doemt op tussen het verregend groen

we zitten weer op oude stenen
amfi gebouwd en het wordt tijd
tijd voor hoge woorden
ik wil ze spreken
ze komen er niet uit

sindsdien tikt stil de zomer
tot aan de regen
op de nog altijd volle bomen

©hennievanee, september 2008

kwijt

ergens tussen wat kleingeld
een oorbel en een ring
ligt het kind
kwijt te zijn
verloren weggezogen
of erger

en telkens komt het weer
nooit meer als kind

©hennievanee

Ada's Hoeve

hij bouwde een huis
een burcht een hoeve
waarin zij wonen mocht
hij noemde het geluk

zij ging door lege gangen
sprak de muren aan
nestelde verlangen
ver bij hem vandaan

snel hingen hun levens
in foto’s aan de wand
nu na bijna tachtig jaar
doet zij het huis aan kant

©hennievanee