novembernacht

26 nov

Geplaatst door

vannacht zag ik je zwaaien
onder de kale bomen
bij het kruis

vannacht hoorde ik je roepen
tegen alle stormen in
ver van huis

vannacht voelde ik jouw angst
op verse asfaltsporen
zacht geruis

vannacht proefde ik mijn tranen
in donker land de pijn van
nooit meer thuis

©hennievanee, november 2005
uit: mijn geschiedenis nr. 275

Geplaatst op 26 november 2008, in Uncategorized. Markeer de permalink als favoriet. 5 reacties.

  1. Summer Malaguena | 26 november 2008 om 14:01

    Daaruit proef ik een verdrietige sfeer in de nacht…indertijd.
    Twee aanbevelingen

  2. Coby | 26 november 2008 om 16:51

    Mooi, de opbouw naar de laatste regels ook in dit gedicht. Na het zien, horen en voelen van de ander is daar de pijn van het gemis.
    Op deze voor mij persoonlijke herdenkingsdag een,hoewel anders, passend en raak gedicht.
    Hartelijke groet,Coby

  3. vuurjuffer | 26 november 2008 om 17:32

    summer, het is een oud gedicht maar nog steeds actueel, dank voor de aa’s
    coby, een speciale dag voor jou, het is goed te gedenken……..
    met een hartelijke groet voor beiden

  4. brekebeen | 26 november 2008 om 21:24

    Wat een verdrietig maar sfeervol novembergedicht.
    Het was toch niet de wind, die ook klagend vanuit de verte zich kan laten horen…

  5. vuurjuffer | 26 november 2008 om 22:58

    nee, maar droevig is het wel
    leuk dat je er was, brekebeen