Maandelijks archief: februari 2009
zij komt
de vogels bijna zwanger
een winterdag die miest
een liefde die verliest
en toch
zie ik achter bomen
de nieuwe lente komen
groei
langzaam groei ik uit mijn leven
zoals een jas te klein
een broek te kort
ga ik de mensen voorbij zwaai
naar de dingen die we
samen deden
kruip ik in een tweede leven
onwennig nog neem ik
het eerste mee
©hennievanee, februari 2009
afbeelding: marc chagall
het paradijs
op en dag zullen ze overvliegen
de kraanvogels de stormvogels
en de wilde ganzen
dan zullen de bossen zingen
in een eeuwig lied
de rivieren vol hartstocht
buiten adem dansen
ik weet niet welk seizoen
jij zult leven wat je droomt
de vogels dragen op vleugels
je pijn
de bomen wuiven naar je angsten
in de rivieren verleggen
stenen verdriet
en jij zult er eindelijk zijn
afbeelding: het paradijs, marc chagall
© hennievanee, februari 2009
een stille wens
zonder benen
alleen een rolstoel
die mij niet zag
mij niet vermoedde
door hoge ramen
viel het licht
in brokken kleur
op koude stenen
muziek die zweeg
men knielt niet
zonder benen
er lag een schrift
waarin jij schreef
vol van stille wensen
hennievanee, februari 2009
het is te begrijpen *
vandaag schrijf ik niet over achterdocht
noch over jaloezie
hoewel het op mijn vingers brandt
de wereld die zijn echtheid verloor
ook de sneeuwklokjes laat ik met rust
vandaag schrijf ik over de man
die zijn stad van vroeger bezoekt
de stad is anders nu
trager en stiller
meer als de man
hij loopt door de straten van verdriet
leest de namen zeeheldenbuurt
langs het huis van venijn
nummer 89
een kale tuin met snoeppapier
hij voelt waarom hij ging
in het perk voor de school
bloeien ze
hennievanee, februari 2009
* in het kader van de week van de onbegrijpelijke poëzie
de schelp
morgen kruip ik in mijn schelp
u mag mij dan de zee ingooien
het liefst van een hoog duin
met blanke top
morgen wieg ik binnen mijn
beslotenheid de volle leegte
gesloten voor het leven
u bent dan ver
hennievanee, februari 2009
toen het dichterbij kwam, zag ze pas hoe lelijk
ik maak je heel
lief
hoewel ik dat niet kan
ondertussen
leen ik je mijn dromen
van een blonde zomer
geef ik je mijn vleugels
en vlieg ik met je mee
zolang ik kan
lief
voor valentijn
ik vind je mooi bij je heup over het bot naar het zachte glooien van
je buik waar de navel in kringen die almaar groter en groter in lichte
kussen omhoog tot aan het zoete van je borst je tepel hard op mijn
neus in je hals de geur van verder zoeken over het dons van een
wang tot aan je ogen lief het rusten op de volheid van je mond
© 14 februari 2009
de boerin
vierend danst zij haar leven
los van de vrouwen
die met toegeknepen mond
op uitgestreken stoelen
niet weten hoe
voor de mannen aan de bar
met in hun handen van bier
een donkerbruin vermoeden
van anders
zij kwam van ver
viert dansend het leven
©hennievanee, februari 2009
afbeelding: marc chagall, de boerin
ongerijmd 