het is te begrijpen *
vandaag schrijf ik niet over achterdocht
noch over jaloezie
hoewel het op mijn vingers brandt
de wereld die zijn echtheid verloor
ook de sneeuwklokjes laat ik met rust
vandaag schrijf ik over de man
die zijn stad van vroeger bezoekt
de stad is anders nu
trager en stiller
meer als de man
hij loopt door de straten van verdriet
leest de namen zeeheldenbuurt
langs het huis van venijn
nummer 89
een kale tuin met snoeppapier
hij voelt waarom hij ging
in het perk voor de school
bloeien ze
hennievanee, februari 2009
* in het kader van de week van de onbegrijpelijke poëzie
Geplaatst op 18 februari 2009, in Uncategorized. Markeer de permalink als favoriet. 21 reacties.
ongerijmd 
laat ik nou toch het gevoel hebben dat ik dit begrijp
en mooi vind ook
marijke, ieder begrijpt op zijn eigen manier
Ik woonde zelf in de M.Trompstraat in Haarlem op nummer 85. Het zal toch niet ….
onbegrijpelijke poëzie
=lekker
een heerlijke geruststelling: ‘onbegrijpelijke poëzie’.
en ik begrijp het lekker tòch :-).
De stad zo als de man, het snoeppapier en de titel, erg pakkend.
Heb veel begrip voor het gevoel waarom de man ging, het is een b(l)oeiend gedicht.
Hartelijke groet, Coby
vuurjuffer, u bent in topvorm
gala, een kwestie van blijven oefenen
coby, heb jij ze al gezien?
zilver, zoals altijd zit het in de kleine dingen
maria-dolores, dat gevoel,lekker, daar gaat het om
linda, als alles wat lekker is
isylia, dus toch…….
een avond groet voor jullie
en dank
Het is mooi… en de week van de onbegrijpelijke poezie..vertel? Echt wat voor mij. Lieve groet Marjan.
hoi marjan,
een idee van anne_d_ore, de week van het onbegrijpelijke gedicht,
maar een onbegrijpelijk gedicht schrijven is echt héééél moeilijk
een goede nacht
de dichter, aanwezig tijdens een les nederlands, was hoogst verbaasd over de uitleg van één van zijn gedichten door leerlingen en docente: ‘wist niet dat ik dat (allemaal) bedoeld had…..
’t Blijft tobben voor de dichter en voor de lezers!
Of ik je gedicht begrijp? Mij gaat het om het gevoel dat ik ervaar bij het lezen.
Weet hij
dat jij, zijn straten kent
en wat zegt je gevoel, kornelis?
ragfijn, en zijn wegen en zijn wandel
ochtendgroet voor jullie
Of ik dit begrijp, dat weet ik niet.
Maar, terwijl ik het las,
zag ik het voor me.
catharina anna maria, ik zag hem ook lopen en toen schreef ik hem
dank voor je reatie
Mooie cadans
pracht gedicht
– hoewel het op mijn vingers brandt
de wereld die zijn echtheid verloor –
zo herkenbaar…
groet,
Arjen
paco, je kunt het lopen
arjen, als het leven….
avondlijk groetje
@vuurjuffer: weemoed en pijn; prachtige beelden zoals
‘de stad is anders nu
trager en stiller
meer als de man’
en
‘een kale tuin met snoeppapier’
prikkelen geest en gevoel.
kornelis, blij met je reactie
begrijp dat het iets oproept
met een groet