Maandelijks archief: mei 2009
langzaam omdat het wennen moet
langzaam leg ik me neer
langzaam omdat het wennen moet
laat ik mijn benen los
drijven armen van mij weg
stroomt het ritme in mij
ik ben de rivier
ga aan u voorbij
u kijkt ziet en denkt
daar gaat een rivier in mei
©hennievanee, mei 2009
pas dan
pas als ik dichtbij kom
dichterbij
met alleen maar ogen
en de rest
gevangen in cirkels
zie ik
wie ik ben
een kind
jonger dan vroeger
pas dan
©hennievanee, mei 2009
afbeelding: cirkels, groepswerk van groep 2
achterstallig leed
nu jij jouw plek hebt gevonden
kom ik langzaam thuis
langs onverwachte wegen
in een onbekende stad
maar wel zo’n zelfde dag
helder winderig licht
nu herinner ik mezelf
vind jouw ogen
en zie
wat jij toen al zag
©hennievanee
Nikolaikirche, Leipzig
waar men bad voor vrede
helden en engelen
tussen palmenpilaren
elke maandag om vijf uur
en iedere maandag weer
voerden mensen mensen af
tot duizenden kwamen
met kaarsen op het plein
handen die weerloos de vlam
beschermden tegen geweld
in een vreedzaam protest
vol hoop op verandering
waar men bidt in vrijheid
de andersdenkenden
in hun huis hun toevluchtsoord
symbool voor de wende
in een stad waar als het donkert
de straatstenen lichten zijn
©hennievanee, mei 2009
omdat je dat niet leert
omdat je dat niet leert
niet de diepe kleur van de seringen
hun geur
en hoe ze voor het venster buigen
niet het eerste lachje van een baby
met belletjes het contact
de herkenning
in de ogen rond de mond
niet dat strelen van vertrouwde vingers
over aangeslagen huid
tot het schokt
met diepe tranen zacht geluid
©hennievanee, mei 2009
Frauenkirche, Dresden
als eindelijk gekuch verstomt
in het barok
van de zomerhelle kerk
horen wij de hagel
bommenhagel van toen
het geweld donderde
het bliksemde
de wereld in de nacht verdween
weten wij de mensen
onder ons
terwijl buiten de vuurstorm
door de straten trok
van een geschonden stad
waar het geblakerd zandsteen
brandde
nog lang branden bleef
horen wij de klanken
van de vredesklokken
woorden van vrijheid
in een kerk
waar het licht overwon
©hennievanee, mei 2009
het mag geen naam hebben
waant het vet op haar botten
angst om te groeien
nu de honger niet meer knaagt
een weegschaal de wereld is
de verlatingsangsttanka
haar wanhoop naar een houvast
hij laat haar niet los
de angst die van binnen huist
bang om weer te verliezen
poezenboemel (bijdrage poezenblogdag)
ze boemelden over een brug
en nog een brug
het water dat hen bond
op zoek naar nieuwe levens
ze boemelden naar een stad
waar lust en duisternis elkaar
opnieuw weer trouw beloofden
het eeuwig in de kerken zong
naar een zachte zoete tuin waar
de poezen zich geborgen wisten
ze behoorden aan de maan
tot in de vroege uren
en later
toen mysteries zich openbaarden
de kwade geesten verdwenen
boemelden zij en verder
©hennievanee, 6 mei 2009
afbeelding: knipselkat
vrijheid en identiteit
toen ze hem gevonden had
in een stille buitenwijk
met grote ramen
begreep ze waarom
gordijnen gesloten
de deur op het slot
hij zo het leven leed
ver van de mensen
alleen in het hoofd
zijn zicht zonder licht
©hennievanee, 5 mei 2009
ongerijmd 