Maandelijks archief: september 2009

kikker verliefd

                                                                                                                                              

naakt ben ik

voor de wind

spring ik dans

ik zinnen los

vol overgave

tomeloos

de wind en ik

naakt

ben ik in zijn

stille greep voor

het onstuimig

razen

 

pak mij neem

mij als je komt

in wilde storm

ook dan ben

ik wil ik

naakt

 

 

 

 

 

 

 

 

foto: MPM©reations

 

tekst: hennie van ee

de verwachting

                                                                                                                                             

zij wacht de eerste sneeuw

aan het raam

het raam dat mistig ziet

wacht zij

de rust van stille vlokken

één voor één

dwarrelend

dwalend

tot de wereld wit

en zacht

 

 

 

 

foto: sneeuwkristallen onder microscoop

 

tekst: hennie van ee

 

 

 

over wat niet te rijmen valt

                                                                                                                                                   

die vrouw is nog

steeds dat meisje

alleen met grote strik

voor de camera

stampend op de duitse

woordjes kwekeling

in storm dat meisje

uit de wolken een

glimlach wereldwijd

nog steeds die vrouw

in wit gekleed haar

vallen en haar opstaan

met een kind van later

zoekend naar woorden

die niet te rijmen zijn

nog steeds is zij dat

meisje die vrouw op

zoek naar wat niet

te rijmen valt

 

 

 

 

 

©hennie van ee, september

binnenskamers

                                                                                                                                                   

het onheil zit in de muziek
een hemel die naar avond kleurt
het is zijn tijd de stille tred
angst kruipt klemmend op haar huid
 
 

het duurt niet lang

ze houdt van hem

ze is nog steeds

zijn kleine meid
 
 
de kleuren zijn verschoten
muziek trekt langzaam weg
en ergens in een donker huis
sterven kreten binnenskamers
 
 
 
 

© hennie van ee, september 2009

 
 
 
 
 
 
 

abelen langs de aa

                                                                                                                                                 

wachters langs mijn pad
 
het symbool van levenskracht
 
zilver in de zon

                                                                                                                                            

 

 

 

 

foto:MPM©reations

neem de blauwe paarden


                                                                                                                                                      

neem het blauw
van de lucht
het water en de koelte
oneindige leegte
waaruit leven ontstaat
neem de kracht 
de moed en
de snelheid
waarmee
 
neem het fiere
van de blauwe paarden
 

hennie van ee

                                                                                                                                                    

de blauwe ruiter

                                                                                                                                              

naakt gaat hij door het park

de zomer in zijn lijf

dendert hij de vlinders voorbij

niet te vangen

jagen de wolken

dromen opzij

 

hij draagt zijn woede

in vrijheid

als onzichtbaar kleed

omdat hij keizer is

zijn paard het vuur

en de hemel

geborgen in een wapen

 

 

 

 

 

 

 

 

 

hennie van ee, prinsjesdag

 

 

 

 

 

 

men zingt de zomer voorbij

                                                                                                                                                   

men zegt de zomer
bijna voorbij
zo is het niet
het gewas groeit nog
steeds in mij
 
 
de zon brandt nog
in mijn schoot
warme stralen rust
en ruimte het leven
dat zij bood
 
 
men zingt de zomer
voorbij het mooiste
moet nog komen
het blijft na
zomeren in mij
 
 
 
 
© hennie van ee, september 2009
 
 
 
 
 

bloot

                                                                                                                                                   

de hang naar water

 

een rivier met eigen loop

 

leggen wortels bloot

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

morgen en drie dagen terug

                                                                                                                                                    

als jij dichtbij bent
heel dichtbij
en ik
liggen lijnen anders
kwetsbaar
in je gezicht
de ogen bijna dubbel
zie ik
armen als bruggen
er rijdt een trein
er vaart een boot
water
over en op
morgen mijn liefste
reizen we weer
verder en
drie dagen terug
 
 
 
 
090909

%d bloggers liken dit: