Maandelijks archief: oktober 2009
LAT – relatie
Soms valt het licht
door vreemde ramen
komt het uit
de verkeerde hoek
dan is het stil
dan denk ik
je bent er niet
of juist andersom
in de ruimte
van twee kamers
slaap ik samen
soms apart
hennie van ee, oktober 2009
in het landschap van mijn ziel
er zit zwart in het landschap
van mijn ziel
schoorstenen roken roet
de geur van herfst
in dorpen
waar de vrouwen schreven
er loopt een rivier
zilver stroomt lentelicht
traag en oneindig
ben ik veel rivieren
met in de verte
altijd wel een brug
een hoogvlakte van hitte
hard en dor de aarde
mijn ziel
een zee
vol kleuren en seizoenen
tekst: hennie van ee, oktober 2009
nu de avonden
nu de avonden
weer in kringen licht
men zich vangen laat
nu ben ik achter
dichte gordijnen
veilig van de straat
© hennie van ee, oktober 2009
een ontmoeting – of hoe ver gevoel kan zijn
er is licht in de bomen
door de bomen
op het pad waar wij staan
de doden rondom
bijna vier jaar geleden nu
en nog geen traan gelaten
zij praat
over alles wat niet voelt
de fiets het huis
de koelkast
langzaam dooft het licht
de doden zwijgen weer
verbijsterd
zij praat
foto: begraafplaats Kranenburg
tekst: hennie van ee, oktober 2009
drie doodbidders en twee vrouwen
zij traden uit het lage licht
drie doodbidders
met achter hen
de zwarte limousine
een stoet van lange lichten
die langzaam in het bos verdween
men verwacht een beter leven
uit hetzelfde licht twee vrouwen
met in hun kielzog
rammelend de golfclubs
de luxe van een woensdagmiddag
vrij en onbelemmerd
het even nog een drankje leven
tekst: hennie van ee, oktober 2009
HOSTABLAD
zoals jij in licht
wil ik in donker dagen
zonnig hostablad
foto: MPM©reations
tekst: hennie van ee
de reis terug
De reis terug is altijd anders
de stad ligt schoon geboend
laat de treinen tijdig gaan
In het stille ochtendlicht
doet iedereen zijn werk
de heftruck moeder cirkelzaag
Er slaapt een jongen aan het raam
ogen dicht zijn mond wijd open
het weekend was voor hem te zwaar
tekst: hennie van ee, oktober 2009
vallende bladeren
zij ziet hem gaan
als hij langs de vloedlijn loopt
hoe de zee zijn stappen wist
het leven hen geluidloos scheidt
hij neemt haar mee
zij houdt hem vast
©hennie van ee, herfst 2009
roddel aan de pomp
nooit over zichzelf
altijd over anderen
roddel aan de pomp
foto: MPM©reations
tekst: hennie van ee
over dode bladeren
zij kijkt hem na
als hij langs de vloedlijn loopt
weg van haar
handen in de zakken
hij neemt haar woorden mee
zij houdt ze vast
terwijl de zee zijn stappen wist
leven hen scheidt
ik vraag me af of
dit het liedje is
scheiden zo geluidloos gaat
als men lief heeft
terwijl de golven beuken
in een herfststorm
bladeren als tranen zijn
©hennie van ee, oktober 2009
ongerijmd 