want mannen moeten werken en vrouwen moeten huilen *
clovelly, juni 2010
foto: vuurjuffer
drie vissers zeilden naar het westen
naar het westen waar de zon onderging
ieder dacht aan de vrouw die hem liefhad
en de kinderen keken hen na
want mannen moeten werken
en vrouwen moeten huilen
er is weinig te verdienen en veel te onderhouden
de havenbar kreunt
drie vrouwen zaten in de vuurtoren
zij ontstaken de lampen toen de zon verdween
zij keken naar de storm en zagen de regen
de wolken jaagden naderbij ruig en bruin
maar mannen moeten werken
en vrouwen moeten huilen
door plotselinge stormen en diepe wateren
en de havenbar kreunt nog steeds
drie lichamen liggen op het glinsterend zand
in het ochtendgloren als het tij zich keert
en de vrouwen huilen en wringen hun handen
voor hen die nooit terug zullen keren
omdat mannen moeten werken
en vrouwen moeten huilen
en hoe eerder het voorbij is hoe eerder men kan slapen
een vaarwel aan de bar en zijn gekreun
Geplaatst op 30 juni 2010, in Uncategorized. Markeer de permalink als favoriet. 20 reacties.
ongerijmd 
Ik zie je blog voor het eerst, ben onder de indruk! Merci!
Hier kom ik vaker langs, dus.
hoi barbara
altijd welkom
met een groet
Nog even, prachtige gedichten van jou. Ik ken eigenlijk weinig bescheiden doch sterke gedichten .Schitterend portret van Cirtoen. Zeer smaakvol en nou ja, erg mooi geheel. Petje af!
barbara,
ik bloos
maar ben blij met je opmerking
het is altijd fijn iets te schrijven wat een ander raakt
ik houd van minder woorden
ik loop hier al lang mee
en mijn dichtsels zijn divers
Houwe zo, ook dat blozen. Nooit geweten dat in een gedicht kon staan wat mijn persoon soms denkt. En ook die eindzinnen, met een vraag. Sterk, nogmaals. Ik peer hem voordat ik zelf ga blozen, dat dan weer wel…
als ik hier zo naar de lucht kijk
is die ook ruig en bruin
de vis wordt duur betaald
maar dat is een ander verhaal…..
‘k was al eerder komen lezen, maar wilde niet als eerste zeggen dat ik geen reactie had…
bij het lezen van de tekst weet je al bijna wat er komt:
vrouwen, huilen en vissers,
da’s bijna net als vrouwen, huilen (of wachten) en soldaten…
maria-dolores
ik denk dat de schrijver zich het leed van de hardwerkende, arme, klasse erg aantrok
een beetje herman heijermansachtig
in die tijd moet je het plaatsen
eigenlijk vind ik
for men must work and women must weep
veel mooier klinken
er is ook muziek op gemaakt en joan boaz zingt het
ik was onder de indruk
vandaar
met een groet
@vuurjuffer,
ik had het in die tijd geplaatst, hoor, had het jaartal gezien.
heb er nog even over na lopen denken.
vroeger waren zulke beroepen écht gevaarlijk, was de kans groot dat de mannen vroeg of laat omkwamen… en hoe armer en lager in de rangorde, des te groter het risico. de generaal, kapitein of stuurman overleefde meestal wel, maar de matrozen of eenvoudige soldaten niet.
maria-dolores
zo is het maar net,
sociaal onrecht
nu worden gevaarlijke beroepen vaak beter betaald
daar is dan weer voor gestreden
@vuurjuffer,
was nog vergeten te zeggen dat de tekst me bij het lezen een beetje aan oude soldatenballades (François Villon, als ik me niet vergis) deed denken, waar je a.h.w. ook aan het begin van het gedicht al een vaag vermoeden had hoe het zou eindigen. dat is in zo’n geval waarschijnlijk opzet van de dichter, zo bedoeld.
Als het nu geschreven zou zijn, zouden het 3 aangespoelde dolfijnen zijn, gestikt in de olie
Met vissers aan de kant, zelf wenend, geen vis meer in de zee
Vrouwen als prostituée, om vanavond het eten te betalen
De kinderen van New Orleans en de Mississippi Delta, achter de Niger Delta aan…
m-d,
dank voor de aanvulling
is het de voorloper van de smartlap misschien?
mephisto,
dat gedicht moet nog geschreven
ga je gang
ondertussen voor jullie een mooie zomeravond
natuurlijk is het engels mooier
maar wel knap hoe jij het hebt weten te vertalen naar
het nederlands
dat sociale onrecht bestaat nog steeds
mijnen die instorten, mannen die in wankele bootjes zeeen oversteken
om hun heil aan de andere zijde te zoeken…etc…
Hallo Vuurjuffer
graag gelezen maar de gedichten die uit jou(w) zelf komen raken mij meer!
assyke
je hebt gelijk
er is nog zoveel etc.
dank voor je reactie
hoi svara
ik ga er ook geen gewoonte van maken
voor een keer is het leuk om te doen
beetje vertalen
beetje schools
heb nog heerlijk buiten gezeten
Clovelly… What’s in a name…
Je hertaling is lovelly.
Het leed onuitspreekbaar.
Het lot onbuigzaam,
maar breekbaar.
Geen commentaar vuurjuf, maar wel mooi.
kende je Kingsley al voor je naar Clovelly kwam?
vogel-vrij
je woorden
horen daar thuis
cirkelend
cam
ik kende hem niet
bezocht zijn huis
hij zat aan de schrijftafel
hoorde daar het gedicht dat op een bandje werd voorgedragen
dat maakte indruk
een het blijftmaarmooigroet