Maandelijks archief: juli 2010

andermans bed


                                                                                                                
                                                                                                                 
te lang was ik in
andermans wereld
tussen andere muren
in andermans bed
 
 
het wordt tijd dat
ik mijn biezen pak
terugkeer naar mezelf
het masker achterlaat
 
 
 
 
foto: MPM©reations
 
tekst: vuurjuffer, juli 2010
 
 
 
 
 

onruststokers


                                                                                                                                               
                                                                                                                                               
                                                                                                                                                
het zijn de hanen van het middaguur
die de stilte scheuren
hun luid victorie kraaien
 
 
wij huisden achter de gesloten luiken
tussen muren waar de hitte roerloos hing
wij waren de gestorven straten
het stof dat na die helse dagen ging
 
 
zij zijn de hanen van het eerste uur
die onontkoombaar onheil zaaien
stokers van het eigen vuur
 
 
 
 
 
foto:orpingtonhaan, wikipedia
 
tekst: vuurjuffer, juli 2010
 
 
 
 
 
 
 
 

breng eens een bloemetje

                                                                                                                                             
                                                                                                                                             
                                                                                                                                             
zonnebloem voor jou
 
die mij bij nacht en ontij
 
zonder woorden leest
 
 
 
jij schrijft mijn hele leven
 
als een spannend jongensboek
 
 
 
 
foto: MPM©reations
 
tekst: hennievanee
 
 
 

wonen onder de ganzen

                                                                                                                                                                                                
                                                                                                                                               
                                                                                                                                               

een zomerlang wonen wij onder

de ganzen slapen in het te smalle

bed tot aan het grauwe licht waarin

wij onze dromen achterlaten en ons

overgeven aan het gakgak van de

ganzen die nog voor de eerste haan

ons meenemen op hun luide vleugels

en met sterke slag ons dragen naar

een onbekende bestemming of is

het toch de ven vlakbij

 

 

 

 

 

 

foto: internet

© vuurjuffer, juli 2010

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

aan alle keien en zij die dat worden willen maar tot nu toe niet durfden


                                                                                                                                                 
                                                                                                                                                       
                                                                                                                                                     
onomstotelijk
 
spiegelt hij de wereld voor
 
de kei in onszelf
 
 
 
 
 
foto: tuin van het nijenhuis in heino
 
 
 
 
 

zomerkolderkleuren

                                                                                                                                               
                                                                                                                                               
                                                                                                                                              
 
 
ik fietste langs een raam
dat op vakantie was
de mensen zaten potdicht
aan de cote d’azur
en ergens wapperden de vlaggetjes
in een oranje wind
maar dat was lang voorbij
evenals de lichtjes
aan het versierde snoer
 
ik fietste naar een nicht
die eigenlijk mijn nicht niet was
en vroeg me af
de cote d’azur
met mensen rood en zwart
het blijft toch ander volk
zouden ze niet elders kunnen zijn
 
mijn nicht eens jarenlang ontspoord
woont nu weer op de rechte lijn
 
 
 
 
 
 
foto en tekst: vuurjuffer
ibiza stad
 
 
 

en nog een half leven

 

                                                                                                                                                     
                                                                                                                                                 
                                                                                                                                                 
een half leven had ze in handen
binnen de perken
aan touwtjes
met afgepaste woorden
en altijd een punt
 
 
totdat ze knapten
het stroomde zij stroomde
over de velden
de punten voorbij
eindelijk haar handen vrij
 
 
en nog een half leven
 
 
 
 
 
 
vuurjuffer, maart 2007 – juli 2010

nooitweer

                                                                                           
                                                                                           
                                                                                             
soms staat de hemel open
het is niet dat de regen
dan overvloedig valt
de bliksem stille bomen treft
het licht in flitsen stroomt
 
het is meer dat ik
de ruimte vul
jou toesta mij te zien
zo dicht nog bij de nacht
 
 
 
 
 
©vuurjuffer aug. 2007 – juli 2010

hij brandt zijn afscheid aan de hemel

                                                                                                                                                              

hij brandt zijn afscheid aan de hemel

toch gaat hij nooit voorbij

zijn reis is zonder einde

morgen keert hij weer

toont zijn schoonheid dan in stralen

zet het leven weer in vlam

schroeit de aarde droge lippen

 

hij brengt het zinderen nabij

 

 

 

 

foto: MPM©reations, hemelbrand

 

tekst: vuurjuffer, zomer 2010

 

 

 

 

 

 

een venijnig wereldje

                                                                                                                                                   
                                                                                                                                            
ik was bij de dames
mijn nagels gedaan
thee of liever
toch champagne
een bordje canapés
daar lag hun wereld
ik nipte
zij spraken
die zichzelf niet zagen
over een ander
mijn woorden bubbelden
en ergens in het blauw
bloeiden de lissen
voor meisjes zoals wij
tot ik ging
en zij over mij
 
 
 
 
 
foto   MPM©reations in an english country-garden
 
tekst  vuurjuffer
 
 
 
 
 
 
 
 
 

%d bloggers liken dit: