zomerkolderkleuren
ik fietste langs een raam
dat op vakantie was
de mensen zaten potdicht
aan de cote d’azur
en ergens wapperden de vlaggetjes
in een oranje wind
maar dat was lang voorbij
evenals de lichtjes
aan het versierde snoer
ik fietste naar een nicht
die eigenlijk mijn nicht niet was
en vroeg me af
de cote d’azur
met mensen rood en zwart
het blijft toch ander volk
zouden ze niet elders kunnen zijn
mijn nicht eens jarenlang ontspoord
woont nu weer op de rechte lijn
foto en tekst: vuurjuffer
ibiza stad
Geplaatst op 20 juli 2010, in Uncategorized. Markeer de permalink als favoriet. 18 reacties.
ongerijmd 
de kleuren van ibiza
maar hoezo bruin en zwart
je bedoelt van het bakken en braden?
assyke
ja
misschien maak ik er nog rood van
ben er nog een beetje mee aan het klooien
dacht dat jij al weg was
kijk uit naar je verhalen
neem mooie kleurrijke mee terug
hasta la vista
ook al mag ik er niet meer zijn
ik blijf…
tot morgen;-)))
ik ga het bloggen de eerste periode missen
dat weet ik nu al
nu maak ik nog lekker gebruik van de overgebleven tijd
ik vind juist deze kleuren mooi
prachtige kleuren
mooi beeld
mooie tekst
= mijn nicht eens jarenlang ontspoord woont nu weer op de rechte lijn =
dit in combi met de scheve lijnen en die kleuren in het beeld laat voor mij de betrekkelijkheid van een ‘recht’ padje zien.
subtiel!
assyke
jij mag er altijd zijn :))
het missen zal wederzijds zijn
goede reis
svara
jij bent naast een schrijver
ook een lezer en een kijker
misschien kan het één ook wel niet zonder het ander
groet en dank aan jullie
Eerst moest ik erg lachen, toen werd ik gegrepen door een serieuze ondertoon, woont je nicht nu in een Noord-Hollands lintdorp, en woont die roodzwarte incrowd bij jou om de hoek?
Die oranje wind voelt heet aan, en al dat blauw en azuur van je foto wordt wel gebruikt om de vliegen buiten te houden.
Erg mooi gedicht, doet me een beetje denken aan Italo Calvino.
barbara
wat een vragen
verwacht van mij geen antwoorden
ik weet ze niet
ik schreef het met een losse pols
dat wel
calvino ga ik opzoeken
dank voor je mooie reactie
hij kleurt mede mijn dag:)))
herkenning vuurjuffer ? 😉
n.a.v. jouw reactie ben eigenlijk wel benieuwd wat je van het blog van Flo vindt vandaag. incl. lied.
pas naderhand kijken naar mijn reactie… 😉
ik kan daar helemaal lyrisch en blij van worden….
dag dag
Vuurjuffer, als je Calvino niet kent, lees van hem dan eens "Onzichtbare steden" .
Over de ontdekkingen van steden door Marco Polo, maar dan uit de poetische losse pols. 1980 of daaromtrent.
Over mensen die tussen de regels leven, terwijl hun steden tussen de regels worden gebouwd en bewoond.
Ik dacht er niet voor niks aan, maar ik kan het niet zo goed zeggen.
@Vuurjuffer…’k herken de ontsporing;wat een goede combi: dicht+foto.
-groetvandichterbijgrave-
svara
mooi blog van flo
daar moet ik vaker zijn
goed voor de creativiteit
dank voor de tip
mijn bevindingen geschreven
barbara
wat zeg je dat mooi
mensen die tussen de regels leven
ik denk dat je de essentie hebt gevat
nooit de stad verwarren met de woorden
dat las ik zojuist ergens n.a.v. calvino
dankzij jou weer wat wijzer
harry,
eerst was er het dicht
toen voegde zich het beeld
doe je nog mee met de wedstrijd van kontrast?
dieren dit keer
ik moet een beetje blozen van bovenstaande commentaren! Goed om te lezen …waarvoor dank. Ik vind de laatste twee regels van je gedicht ijzersterk. Die kunnen met z’n twee bijna alleen wel een gedicht vormen.. Daar zit alles eigenlijk in..
prachtige kleuren overigens in je foto, dat rooster geeft het iets beklemmends..( maar ook weer typisch iets dat je op vakantie ziet)
flo
een raam met tralies
en het blozen staat je goed
een mooie dag maar weer
ik heb de titel veranderd
beter zo
twee laatste zinnen tillen het gedicht
de horizon verdwijnt
heel erg mooi
andre
dank dat je ondanks het moeizame doorkomen
toch de moeite nam
met een groet