Maandelijks archief: augustus 2010
de wereld onder handbereik
laten wij de wereld kleiner maken
alleen wat in de armen past
geloken ogen kunnen zien
de vlucht van vogels die vertrekken
het dansen van het licht op water
laten wij in stilte zijn
de zachte woorden huid op huid
ingeperkte warmte binnen
de wereld onder handbereik
© vuurjuffer
een poezieversje met plaatjes
als ik er niet ben
verwelken de rozen niet
blijven schepen bestaan
maakt de klok
een pas op de plaats
als ik er niet ben
dan kun jij niet gaan
is het altijd altijd
samen de liefde blijft
tot ik weer kom
de tijd de benen neemt
ergens schepen vergaan
als ik er weer ben
dan pas mag jij gaan
het kermispaard
in een stad waar men grenzen verlegt
het harder en verder draait in de molen
van vertier,op een plein waar de zomer
hals over kop lijkt weggewaaid,daar zoekt
hij een vrouw,in gebakken lucht vindt hij
zijn bruid van zoet gesponnen roze draden
afbeelding: internet
tekst: vuurjuffer
augustus 2010
dans, dans mij
dag meisje van de herfst
vrouw bijna
met plukjes paars in je haar
dans, dans de zomer uit
kleur het blad rond je hals
in langzaam geel
laat het sterven
laat het los
vallen van je schouders
langs je borsten
over je buik
tot je naakt
dans, dans de zomer uit
ik ben het kind
laat me nog even
hou me vast en
dans, dans mij
hennievanee, augustus 2010
nu de woorden mij niet missen
nu ik de woorden niet meer heb
spreek ik anders
geen klemtoon meer op het verdriet
geen pauze na de traan
de vreugde. dan een punt
ik houd het langer aan
en bij de liefde ga ik hoog
hoger dan de dood
nu de woorden mij niet missen
kan ik zonder hen verstaan
hennievanee, augustus 2010
de witte lotus
zoveel jaren wijde plas
zoveel voetstappen
geklonken op het
milde schelpenpad
en op het water drijft
wat maar niet zinken wil
het bootje jezus en
de lotus van later
die bij nader zien
verankerd
toch niet blijft
hennievanee, augustus 2010
een wereld van dun papier
van dunne blaadjes
vouwt hij zijn wereld
tekent het leven
in pictogrammen
niet alles mag genoemd
niet de mensen
noch de liefde
hoe zij het proberen
keer op keer
tot hun lippen sterven
hij ze schrapt
uiteindelijk
het papier te dun
hennievanee, augustus 2010
mijn lijstje levend // dood
levend /
bij de viskraam stond een vrouw
toen ik beter keek, zag ik
dat het mijn moeder was
vreemd
ze is al jaren dood
later die dag belde ik haar
mobiel
ik kreeg geen gehoor geen gezicht
was er toch iets misgegaan
met mijn lijstje levend // dood
/ dood
het is mijn moeder niet
niet die vrouw zonder stem
bij de viskraam
niet die vrouw die levend
al jaren mij niet ziet
hennievanee, augustus 2010
ongerijmd 