een poezieversje met plaatjes
als ik er niet ben
verwelken de rozen niet
blijven schepen bestaan
maakt de klok
een pas op de plaats
als ik er niet ben
dan kun jij niet gaan
is het altijd altijd
samen de liefde blijft
tot ik weer kom
de tijd de benen neemt
ergens schepen vergaan
als ik er weer ben
dan pas mag jij gaan
Geplaatst op 27 augustus 2010, in Uncategorized. Markeer de permalink als favoriet. 12 reacties.
lief
net als toen
lieve ingrid
vandaag trouwde een collega-babs
ze zag er prachtig uit
en haar man en kindertjes ook
buiten goot het
binnen was het warm
daar hoort dit een beetje bij
goed weekend
lieve Vuurjuffer
Vuurjuffer je bent een kat!
(Oc) O nee, je bent een schat
ik zeg het warempel verkeert
omdat ik mijn kleine teen heb bezeerd.
Je bloggenootje,
Ghijsa
Vuurjuffer blijf gezond, totdat je weegt 10000000000000000000005 pond
niet om het vouwtje kijke hoor!
Roosjes verwelken
blogjes vergaan
Maar onze hoopjes
blijven altijd bestaan.
Het is een fascinerende gedachte
dat als je niet naar de wijzerplaat kijkt,
de klok stilstaat.
Ouch
En dan maar hopen dat je er nooit bent
lieve ghijsa
je schrijft hele mooie versjes
met hier en daar een foutje
maar dat deert mij niet
lief vrouwtje
je dikke vriendin
vogel-vrij
die gedachte
je moet haar kennen
je bent weggeweest
je komt terug
en niets lijkt veranderd
maar zoals jij haar beschrijft kan natuurlijk ook
warme groet
barbara
bijna nooit
mag dat ook
fijn weekend
spiegeltje aan de wand
jij met je gouden rand
laat mij niet in de steek
dat is wat ik je smeek
laat mij al je vriendjes zien
krijg jij van mij een tien
de jouwen zijn de mijnen
die mijn zon laten schijnen
liefs van een malloot
en op
is mijn potlood
lieve malloot
ik laat je niet gaan
voor mij blijft onze
vriendschap eeuwig
bestaan
een fan
ik ben er ook niet. Heerlijk š
@suiker
je wordt gemist
maar heb het fijn