het voornajaar
het zijn de dagen van heimwee
veel doemt op tussen het verregend groen
we zitten weer op oude stenen
amfi gebouwd en het wordt tijd
tijd voor hoge woorden
ik wil ze spreken
ze komen er niet uit
sindsdien tikt de zomer regen
op de nog altijd volle bomen
vuurjuffer, september 2008 – 2010
foto internet
Geplaatst op 17 september 2010, in Uncategorized. Markeer de permalink als favoriet. 13 reacties.
ongerijmd 
droef mooi, v
Datzelfde gevoel bekroop mij ook al en nodde mij tot een blogje met diezelfde intentie… het hangt kennelijk in de lucht.
Natte mossige stenen, en een kouwe kont.
Als je maar in goed gezelschap bent
ik wil er nog niet zo aan….
ook al is het nog zo mooi geschreven
kiezels
beetje sfeer die past bij de tijd van het jaar
smokey
je moet het voelen
je moet het zien
met een warme groet voor jullie
barbara
jij weet waar het om draait
het samen zijn
svara
zelf ben ik ook wel tevreden
en de droge dagen komen weer
ook voor jullie een dikke groet
soms komt het hoge woord er niet uit.
de laatste strofe kan ik horen.
Misschien had je niet op de stenen tribune moeten gaan zitten.
Die is er voor toehoorders.
Misschien had je op het podium moeten staan
om het te zeggen.
ton
dat komt omdat je hoog zit
miep
het misschien mag je weglaten
dank voor de reacties
Volgende lente op een bankje langs het Ketelmeer of Zwartewater dan maar.
’t is een optie
Ook ik voel wat je bedoeld, heb er zelf gezeten met wind en regen.
Maar het geeft een intens gevoel terug te keren in die tijd.Reisgenoot
hee reisgenoot
jordanië, jij was er
goed dat je het herkende
met een warme groet