een dakloos bestaan

                                                                                                                                                 

                                                                                                                                                     

                                                                                                                                                         

 

armen als bruggen

 wenst zij

om onder te slapen

te schuilen voor

het natte seizoen

zwerfster van het

eerste uur

altijd op weg

om nooit thuis

te komen

 

armen die hoeden

houden haar gaande

in een dakloos

bestaan

juist nu

de kou zo bitter

en zij nog 

wennen moet

 

 

 

 

 

afbeelding

dakloze vrouw in hampton

mary rudisill

 

 

@vuurjuffer

 

 

 

 

gedachtensprongen

                                                                                                                                                 
                                                                                                                                                
                                                                                                                                             

de dag lag grijs onder mijn voeten
het blad hing zwaar
klaar voor de val
traag
het water een fluistering
de rimpeling
zoals het hoort
herfst
 
 
ik ging om te gaan
gedachten sprongen het grijze pad
struiken droegen de rozenbottels
drie klaprozen bloeiden
in geniep
buiten hun tijd
voor in mijn gedachten
 

 
@vuurjuffer, oktober 2010
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

nu de woorden missen

                                                                                                                    
                                                                                                                   
                                                                                                                   
nu mijn woorden op zijn
zie ik de mensen
de dingen
in lijnen en kleuren
 
laag over laag
knal ik ze op het linnen
onder iedere laag
een ander afscheid
 
karmozijnrood herbergt
mijn kindertijd
warme daken op de huizen
pruisisch blauw de lucht
waarin een gezin verdween
 
de bomen mogen herfstgroen
zij krijgen nog geen naam
nu ik de woorden mis
 
 
 
 
 
vuurjuffer, oktober 2010
 
 
 

tanka van de dode dieren

                                                                                                                                                
                                                                                                                                                

liggend in een kist

per kilo in de diepvries

koeien en varkens

 

altijd winter nooit een mei

strak in het pak rusten zij

 

 

 

 

 

@vuurjuffer, dode dierendag 2010