Maandelijks archief: januari 2011

bij een afscheid (2) : die eerste dag in maart

                                                                                                                                                    
                                                                                                                                                   
                                                                                                                                                     
                                                                                                                                                   
 
 
 
 
 
het afscheid schuilt in een arm
die wuift een hand
de last post geblazen
over een volgepakt plein
nog voor de stilte scheurt
afscheid is een zoen
 
 
het is namen en gezichten
het vliegveld of een fietsenhok
die eerste dag in maart
het afscheid dat ben jij en jij
en jij
 
 
 
 
 
 
 
 
@hennie van ee, 31 januari 2011
 
 
 
 
 

bij een afscheid (1) : zolder iers_dagboek ineke6835

                                                                                                                                                   
                                                                                                                                                  
                                                                                                                                                     

nog voor het gaan
schrijf ik wat namen
op het beslagen raam
 
  
  zolder
 
                  iers_dagboek
 
                      
                                        ineke6835
 
 
nog voor het gaan
sta ik bij de deur
hoor de stappen sterven
wuif naar ruggen
die nog niet bestaan
 
 
 
 
 
 
 
@ hennie van ee
 
 
 
 

gedichtendagblogdag: nachtblauw

                                                                                                                                                 
                                                                                                                                                  
nachtblauw
 
 
we spraken niet over een hemel
noch over een hel
het was het blauw van de nacht
waar jij heenging
dat jou in vrede omsloot
 
de nacht die honger stilt
en dorst lest
 
het blauw van de lucht
die koelte brengt
oneindigheid
en leegte
waaruit leven ontstaat
 
de nacht die ons weer leven laat
blauw is de kleur van de nacht
 
 
 
 
© hennie van ee
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

ben ik de enige dan die stopt

                                                                                                                    
                                                                                                                    
                                                                                                                     
omdat een vuurjuffer sterven kan
doodgaan kan
na vier jaren seizoen
het dansen in de vleugels
rouw in de kop
verdwijnen kan
temidden van vluchtige passanten
een enkele steen
en vrienden vrienden
in een wisselend licht
haar lieten
ruimte voor verandering
zodat ze nu haar galgenmaal
haar zwanenzang
tot wel vijf keer toe
en dan
weg
met dank en groet
 
 
 
 
 
© vuurjuffer, januari 2011
 
 
 

man bij kachel, een schilderij van lou loeber *

                                                                                                                                               
                                                                                                                                               
                                                                                                                                                

hij zit

gevangen in warmte

de dag voorbij

en alles wat hij deed

wat hij spaarzaam zei

 

 

zijn rust

zijn brood verdiend

het hoofd gezakt

een leven

in lijnen kleur gepakt

 

 

 

 

 

 

 

 afbeelding: man bij kachel, lou loeber, 1946

 

tekst:        vuurjuffer/hennie van ee, 2011

 

* met dank aan barbara jansma die mij op het spoor zette 
 
 
 
 

een gewone dag, ill. barbara jansma

                                                                                                                 

jij zult haar niet zijn

een vrouw

die zit en wacht

handen op de knieën

terwijl vlammen voeten verkolen

 

 

niet zijn die vrouw

met smalle schouders

waarop het gewone leven

dat van alle dag is

meer dan drukt

 

 

nooit de vrouw

met gelaten gemoed

die zonder zicht op tijd

wacht de hemel of de hel

terwijl rook de ruimte vult
 
 
 
 
 

@vuurjuffer/hennie van ee

 

ill. b. jansma
 
 
 
 
 

de eenzaamheid van het bestaan

                                                                                                                                                  
                                                                                                                                                 
                                                                                                                                                  

en als ik dan uiteindelijk
in de onrust van de nacht
bij mezelf op visite ben
babbel ik met mensen
die nog moeten komen
of al zijn geweest
 
 
en als ik dan uiteindelijk
mijn laatste droom verlaat
dwaal ik door een spookstad
holle huizen
lege woorden
en geen mens
 
 
 
 
 
 

 

@vuurjuffer/hennie van ee

januari 2011 

 

heerlijke lippen

                                                                                                                                              
                                                                                                                                              
vandaag leg ik een vloer van handen
zodat mijn voeten altijd bloot
 
 
plak ik lippen op mijn wanden
gul gestreept en smakelijk rood
 
 
vandaag omhul ik mij onthul ik mij
doe ik eindelijk wat de heer verbood
 
 
 
 
 
 
@vuurjuffer
foto internet
 
 
 
 
 

WINTERSALE


                                                                                                                                             
                                                                                                                                              
nu het feest de stad uit is
de dag weer aan haarzelf
scharrelt zij
naar dat wat past
een jas
een broek
een vriend
de laatste zin van een gedicht
 
 
hoeveel afscheid past een leven
voor de halve prijs
 
 
hoeveel dagen telt de toekomst
als men twee voor één
 
 
hoeveel laatste zinnen moeten
worden opgeruimd
 
 
 
 
 
 
@vuurjuffer, januari 2011
 afbeelding: internet
 
 
 
 
 

een nieuwer leven

                                                                                                                                                  
                                                                                                                                                   
                                                                                                                                                       

het is een andere winter
met vorst kort op de velden
een zon die laag door takken
het kanaal bestrijkt
en wij
op weg naar nieuwer dag
 
 
met achter ons het land
een bed
waar liefde langzaam koelt
 
 
het was een ander leven
 
 
 
 
 
 

@vuurjuffer, januari 2011

 

 

 

 

 

%d bloggers liken dit: