merkwaardig

                                                                                                                                                  
                                                                                                                                               
ik ben je stem vergeten
hoe hij klonk
in een lente die wennen moest
ik buiten
jij in de deuropening
merkwaardig
 
 
vergeten
 
niet de woorden
even voor het slapen
alleen hoe jij klonk
 
 
 
 
 
afbeelding: innerlijke stem, carlavanbeekveld
 
tekst: hennievanee, maart 2011
 
 
 
 
 
 
 

middelmatigheid heerst

                                                                                                
                                                                                                 
                                                                                                    
 
de stad mompelt middenmaat
niets is meer of anders
minder
de dag evenzo
kort als de nacht
of lang
kleuren vermengd
tot een alledaags grijs
de mensen en de dingen
in nagesproken zinnen
verworden
 
een stad in platte beelden
waar alleman de lentekoning
 
 
 
 
 
 
 
 
@hennie van ee, 21 maart 2011
 
 
 
 
 
 
 
 

paarden in de woestijn

                                                                                                                                               
                                                                                                                                                   
                                                                                                                                                 
er galopperen paarden in de woestijn
hoewel ik niet weet of dat kan
daar
toch galopperen ze
 
 
ik ben de woestijn
schijnbaar dor
en doods tot aan de horizon
onderhuids tiert welig groen
 
 
jullie zijn de paarden
het heftig snuiven van de lucht
manen in vlucht
de aarde die dreunt
mijn stilte verplettert
 
 
er galopperen paarden in de woestijn
 
 
 
 
 
 
 
@hennie van ee,  14 maart 2011
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

cirkels

                                                                                                                                               
                                                                                                                                                   
                                                                                                                                                 

de nacht voorbij spiegelt in ogen geloken het licht

van een tedere ochtend waarin handen weerloos

naakt de cirkels wrijven op de huid en zacht en

 

 

loom de slaap nog sluimert rond het soezen van

het dons waarin de cirkels langzaam warm bewegen

in het gloren van een dag die altijd weer anders

 

 

 

 

 

 

 

 

 

@hennie van ee

 

foto: internet