foto: internet
vandaag de doden bezocht
terwijl de lente woest
in vroege bloesems
haar stem liet horen
zwegen zij
zwegen
hoe het gaat
de stilte leven
vogels zingen
de woorden missen
missen zij?
hoe ontheemd zij is geweest
hoe onveilig
in haar eigen leven
geen vluchteling
nog nooit bedreigd
maar toch
hoe moeizaam nu
de weg terug naar huis
geen prikkeldraad
geen kampen
en toch
* uit het archief
Uit de nacht knipt zij
een bootje
Kleurt de mast en
neemt het mee naar zee
De maan schijnt
Het bruist
Over ribbels zilver
vaart zij
Gaat zij
Haar dromen als wind in het zeil
Bereid bekende kusten
te verlaten, ontdekt zij
nieuwe werelden
iedere zondagochtend laat hij
zijn hondje uit
loopt langs de spoorbaan
in een leeg uur
neemt hij de veerboot
naar brindisi
de wind bolt zijn dan nog
lange haar
hij proeft het zout
de wereld is verder
weet hij en
het leven meer dan
een haven de zee
iedere zondagochtend verdwijnt
in het vage licht
de intercity
van negen uur twee