uit: Muziek is meer dan luisteren

Trompettist

Karin Bonnemaijers

de trompettist

 

hij kwam van ver

de reiziger in blauwe tonen

met een koffer koperklanken

die hij het trappenhuis inblies

 

spaarndammerbuurt

drie hoog achter

de wereld van een vogel

die het leven kleurde

 

hij ging diep

gaf de ziel een eigen ritme

bouwde dromen op een kus

 

altijd onderweg

tot het tijd werd om te gaan

op lange noten kwam hij thuis

zijn laatste lucht

in een ballade

 

toen hij werd gevonden

was men hem vergeten

 

©hvanee

 

 

in wilde vlucht

De wereld en ik, wij vechten soms.

Zij drukt mij in hoeken en gaten

waar ik niet wil zijn,

roept woorden die ik niet horen wil,

laat mij dingen zien waarvoor ik

liever ogen sluit.

 

De wereld is de ander, het leven,

ben jij.

Jullie nemen mij in wilde vlucht

als ik ’s morgens rustig met de krant.

 

 

©hvanee, januari, 2013

 

tussen Zwolle en Assen

Het is het land van januari

dat kaal en verdronken

weinig houvast biedt.

 

Achter het vuil van de ramen

dromen wij de dorpen

in niet te stuiten bloei.

 

Ondertussen dendert tussen

Zwolle en Assen het

nieuwe leven ondergronds.

 

januari, 2009

 

Het leven zijn wij

foto ruud van empel

Het leven zijn wij

De ochtend is vol stemmen

de stemmen zijn kwetsbaar

kwetsbaar in regen in wind

stem van een mens

het leven zijn wij

kwetsbare stem van het leven

storm in de stemmen

©hvanee, januari 2013

klik op de foto voor vergroting

Blauwe maandag: waar sta je dan

sneeuwlandschap bij ondergaande zon

anton mauve

het zijn de dagen van

knisperende stappen

verloren sporen in

een bijna eeuwig rouwtapijt

waaronder alle zekerheid

 

waar sta je dan

 

op glibberige banen met

onvaste tred heeft de zon

de hemel in rosé gezet

 

 

 

©hvanee

januari 2010 – januari 2013

klik op schilderij voor vergroting

 

 

 

 

blote vrouwen

outside
francien krieg

zou ik dat durven
haar buitenkant beschrijven

woorden verzamelen en dan
haar schoonheid
of wat men daaronder verstaat

zou ik dat durven

woorden zoeken en dan
mijn binnenkant zo
helemaal zonder

zou ik dat

©hvanee, januari, 2013

oude vrouw in blauwe jas

oude vrouw in blauwe jas

Bij het ouder worden

vervagen de contouren

van wat men ziet en

wie men is.

Lijnen lopen langzaam weg,

verdwijnen,

raken vergeten.

Ik zag een oude vrouw vandaag,

het blauw van haar jas.

Zij werd niet gezien.

©hvanee, januari 2013

Je moet er zijn geweest

Emotional Eruption II

schilder onbekend

Je moet er zijn geweest

in het land van overvloed

waar men niet eten kan

omdat teveel is weggeslikt.

Je moet er zijn geweest

aan de rivier waar het water

tot de lippen staat, koud 

tot op het bot men snijden

gaat om het gevoel te raken.

Je moet er zijn geweest

in de stad waar men de luiken

sluit, bij nacht men zich

onsterfelijk waant en weet

Zevende strofe van het OBA nieuwjaarsgedicht 2013

maya kalender

blijft hij snakken naar een onwaarachtig apocalyptisch slot.

Dat is niet alleen zijn, maar ons aller onontkoombaar lot.
Wij rijmden ooit een hemel op de aardse hel,
hebben met veel krakeel onszelf en de anderen bespot.
Laat de nieuwe tijd maar komen, maak een einde aan het spel.

Maar wat als het uiteindelijk toch anders gaat verlopen?

Lees voor het hele gedicht de OBA pagina

januaridipje

nog nooit waren de bomen zo naakt
dit jaar
zo spichtig in hun toppen
bruin en gestorven alles
en iedereen

een winternamiddag
wandelen wij in
de stilte van het wachten

januari, 2013