de meid de melk en het brood
Het melkmeisje, Johannes Vermeer (1660)
de meid de melk en het brood
hoe zij de melk schenkt
zo vol overgave
door ons bespied
in het getralied licht
zij de melk schenkt
het brood gesneden wacht
hoe de armen
tot de ellebogen bloot
stevig werk verzetten
blakend uit het boezeroen
zijn zij de meid
de melk en het brood
©hvanee, januari 2013
Advertenties
Geplaatst op 2 januari 2013, in poëzie en getagd als brood, meid, melk, vermeer. Markeer de permalink als favoriet. 11 reacties.
mooi vergeten woord boezeroen… gave schets bij dit schilderij hennie:-)
Ja, het was geen boezelaar
Gr
Altijd een prachtschilderij gevonden. Met jouw woorden erbij krijgt het ineens iets stevigers dan hoe ik het zag…
Mooie combinatie.
hee dauw,
fijn compliment
zij heeft ook iets stevigs, vind je niet?
een echte hollandse meid
gr
Zeker wel, maar ik liet me vooral aan het prachtige licht in het werk vangen, dat haar huid zo kwetsbaar, haast transparant laat stralen… Vermeer was daar uitzonderlijk sterk in hé?
het licht, prachtig
en wat het doet,
mooi wat je zegt
gr
Mooie, zinvolle breuk/weglating/omkering (?) in tweede ‘zij de melk schenkt’…
om de beweging aan te geven,
de melk die stroomt
Ja. Sterk!
Voor het kroost zorgen
het dagdagelijks
gebeuren
waar gewoonlijk niemand bij stilstaat
kunnen het zware leven veraangenamen
doch dat zie je niet altijd door de ramen
en binnenshuis
is het
een onderwerp waarover men zelden praat
Zijn moeders niet vaak de meid van het gezin, Hennie?
Schilderij en tekst, het is puur genieten.
Dankjewel!
Lenjef
de moeder de meid?
zo kan het zijn, nog steeds
in mijn moederleven had ik de taken aardig verdeeld:))
goed dat je er was
groet