Maandelijks archief: juli 2013
van hier naar wladiwostok
foto genomen door Corline
die met me reist
in een bestaan
dat zwaar is
reis ik van hier
naar wladiwostok
de hitte houdt mij
in haar ban
ga hitte ga
wuift mijn waaier
ik kook
in mijn rood
zijden japon
het praat en
het lacht
achter de ramen
danst het leven
mijn zus en de
tuinman voorbij
en voorbij
tot hij stopt
©hvanee
laat het zo zijn
uit het vroege grauw
ontstaat een ochtend
de ochtend van een dag
die alles worden kan
trouwdag sterfdag
geboortedag
laat het zo zijn
laat de dag worden
wat hij wil
de nevel klimmen
naar de zon
tot aan de avond
en ik zie
wat geworden is
wacht op wat nog
komen wil
©hvanee, 26 juli 1997-26 juli 2013
de vreemdeling
In een land
dat het mijne niet was
zag ik pleinen
in je ogen
hoorde fonteinen
in je stem
voelde
voelde water
over marmer stromen
In dat land
in een taal
die de mijne niet was
sprak jij
vroeg mij
Ik proefde
en wist
dat ik hier
de vreemdeling was
©hvanee, zomer 2008
schildersvrouw
Saskia van Uylenburgh (1643)
geschilderd door Rembrandt
jij hing al aan de muur nog voordat
wij jouw wereld binnengingen
een muur van eigen wil en oud verhaal
vandaag rijden de koetsen voor
wij liepen jouw verleden door
naar een toekomst met gestorven
kinderen en daar de kinderen van
vandaag luidt de klok het feest
wij zijn daar toen ook bijgeweest
dansten, zongen en zagen hoe het lot
de levens kleurt met het bruin van gisteren
©hvanee, juli 2013
zomeravondwandeling
Een zon die nog niet scheiden wil,
laat me in mijn schaduw lopen.
Te lang de armen, de benen.
De huizen stromen over van muziek,
uit ramen, open deuren.
Zo licht en luchtig als een briesje
aan de Middellandse Zee.
Maar daar ben ik niet.
Kinderstemmen waaien van het speeltuig,
de avond kent geen tijd voor bed.
Een sprinter raast van A naar B,
mijn gedachten reizen mee.
©hvanee, juli 2013
kind en koe
Door lage ramen gluurt het
speelgoed, koeien van de
lego boerderij.
Het ruikt naar tijm en koriander,
de moeder in haar schort.
Een straat zo leeg van kinderen,
ze zijn verdwenen,
in gele pakjes opgelost.
Nu dwarrelen ze door de goten,
blijven haken in de heg.
Nee, luister, ze worden wind,
blazen rond de koeien van
de lego boerderij.
©hvanee, juli 2013
geen gezicht
Studie van een oude vrouw
Matthijs Maris (1858)
Niemand ontloopt zijn lot,
ook jij niet.
Eenzaam nu, ben je bijna
nooit meer alleen in dat
groot tehuis waar je met
gesloten ogen langzaam
je gezicht verliest.
Ik kijk naar je en vraag me af
welke herinnering het hoogste zit.
Ik denk een gezin
met elk een vaste plek aan tafel
en eten om zes uur.
Ik zie mezelf.
©hvanee, juli 2013