Via Rosa

nooit eerder was de herfst zo

zo bruin en nat

de bomen langs het pad

via rosa

er zit een beer op kale steen

hij wacht hij is alleen

hoor beer hoor de wind

die nam het onbekende kind

Internationaal Monument voor het Onbekende Kind, Arnhem

foto’s: corrie nijenmanting

tekst: hennie van ee

november 2013

nu is het genoeg

 

ken je dat gevoel
dat er geen lucht is
je geen adem halen kunt
dat je bijna stikken gaat
ken je dat

er geen woorden zijn
omdat niemand ze verstaat
achter gesloten ogen
het stilzwijgen heerst
ken je dat

tot je van de trap afvalt
en al je botten breekt
dan is het genoeg

foto internet
©hvanee, november 2013

voor jou en voor mij

 

er komt een dag

dan ben ik je kwijt

hebben mijn gedachten

jou verloren

niet dat ik dat wil

maar zoiets gebeurt

voor het zover is

wil ik je zeggen

dat ik je dan

ontzettend mis

 

foto internet

©hvanee, november 2013

 

binnenhuistafereel

buiten speelt een viool november
op het ritme van de stad
vallen de bladeren

wij treden de binnenwereld in
het hollands interieur
zij heeft ons niet gehoord

hoe het licht haar vangt
vrouw in wijdvallend blauw
in een brief verzonken

wij lezen mee
hij is gegaan een verre reis
het kind dat komt

het blad heeft rust gevonden
de muziek is weg
buiten blijft het november

Johannes Vermeer (1663)
brieflezende vrouw in het blauw

©hvanee, november 2013

Mariken van Nieumeghen

Mariken, meidje van de duivel,
jouw leven werd gezien

Mariken, meidje van de duivel
Moenen met zijn etteroog
hoe hij na zeven jaren samen
jou vallen liet
van wel heel erg hoog

Jij werd gestraft voor zondig leven
drie ringen rond je arm en hals
gingen in het klooster los
pas toen
waren al je zonden vergeven

Mariken, meidje van de duivel,
jouw leven staat nu vast

Mariken, gemaakt door Vera van Hasselt
te zien op de Grote Markt te Nijmegen

foto:corrie nijenmanting
©hvanee, november 2013

kattenweer

   Paul Klee – Katze und Vogel

 

 

 

 

 

 

 

De stad trekt langzaam dicht,

het miezert boven de rivier,

over de brug, langs het eetcafé

tot aan het Rozet

waar de trap hoger klimt

en de katten kleuren in lijnen en vlakken:

huiselijkheid, wreedheid, vrijheid.

 Franz Marc –  Akt mit Katze

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Buiten sluipt de duisternis

langs het eetcafé, over de brug

en geen kat te zien.

 foto peter mauve

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

©hvanee, november 2013

dubbelleven

een heel leven

in haar handen

binnen de perken

aan touwtjes

met afgepaste woorden

en altijd een punt

totdat ze knapten

de touwtjes en zij

over de velden dreven

de punten voorbij

eindelijk alles

uit handen

en nog een heel leven

 

 

 

marlies ransdorp

dubbelleven

© hvanee

een ver gezicht

vreemd hoe mijn gezicht hier ligt
onder een laken
dat geen laken is

hoe het microscopisch licht
danst achter de druppels
ze vervormt en verkleurt

zo zacht zoemend
het grauw vergruist
ruimte maakt voor nieuwe blik

een helder ver gezicht
dat zelfs de schaduw ziet

foto: corrie nijenmanting
©hvanee, november 2013

de stille wensen

jij kwam binnen
zonder benen
alleen een rolstoel
die mij niet zag
mij niet vermoedde

door hoge ramen
viel het licht
in brokken kleur
op koude stenen
muziek die zweeg
men knielt niet
zonder benen

er lag een schrift
waarin jij schreef
ik las
de stille wensen

foto: peter mauve