Maandelijks archief: januari 2015
gedichtendag: een liefdesliedje
Het was haar besluit
om lief te hebben.
Ze hing een hartje aan de deur
met “welcome”
en gooide het open
voor de eerste passant.
Het werden goede dagen
tot de liefde echt toesloeg
met donder en bliksem
licht spatte uiteen
vonken sloegen over
en niks meer te besluiten.
foto: internet
© hvanee, 29 januari 2015
Binnenkijkje
Onder het grote licht
op de houten tafel
bloeit het voorjaar
blauwe druifjes in een schaal
terwijl hij zijn bordje pap lepelt
dat kan hij al alleen
Onbeschaamd kijk ik naar binnen
ruik het jonge leven
de lente en zijn pap
foto: corrienijenmanting.weebly.com
© hvanee, januari 2015
De reiziger
nog nooit was hij zo breed
zo vol van zichzelf
de rivier
die over grenzen gaat
steeds zijn horizon verlegt
zoals een reiziger
die reist naar ver
nooit zichzelf achterlaat
onder wisselende wolken
stroomt
vrijheid zoekt
binnen oevers en daarbuiten
telkens weer verder
morgen en
alle dagen daarna
foto: internet
© hvanee, januari 2015
nr.850
De eerste sneeuw
Ze wacht de eerste sneeuw,
de sneeuw die ze als kind
opving met haar tong.
Het smaakt naar niks,
schreeuwde ze dan in een tuin
die langzaam stiller werd.
Nu staat ze bij het raam,
kijkt in de stilste tuin.
Zelden nog denkt ze aan het kind,
het kind dat ooit verdween
en alles wit achterliet.
foto: corrienijenmanting.weebly.com
© hvanee, januari 2015
Vrouw op reis
Stoer stond ze daar
onbevangen zonder angst
een vrouw met een rugzak
klaar voor de reis
Honger naar het onbekende
bracht haar in het vreemde land
andere kleuren andere geuren
al dat nieuwe zo bijzonder
Stevig zit ze daar
in het helder morgenlicht
die vrouw met een rugzak en
de wereld aan haar voeten
In de trein
Het is het land van januari
dat kaal en verdronken
weinig houvast biedt.
Achter het vuil van de ramen
dromen wij de dorpen
in niet te stuiten bloei.
Ondertussen dendert tussen
Zwolle en Assen
het nieuwe leven ondergronds.
© hvanee, uit het archief
het grijze pad
we liepen het pad langs de grijze olijven
in de hitte van het middaguur
scheurden krekels de stilte
lag een hond gevangen in het spel van zon en schaduw
op het plein de bank waarop wij zaten
weer loop ik het grijze pad
de hitte drukt me zwaar
het plein de bank
ik zit en wacht
een vrouw in zwart
mijn roerloos zwijgen
©hvanee, uit het archief
Wintersale
nu het feest de stad uit is
de dag weer voor haarzelf
scharrelt zij
naar dat wat past
een broek een jas een man
de laatste zin van een gedicht
hoeveel afscheid past er in
een leven voor de halve prijs
hoeveel dagen telt de toekomst
als men twee voor één
hoeveel zinnen moeten nu
nog worden opgeruimd
©hvanee, januari 2015
