geen vlinder

vlinder – cocon

jij bent die vrolijke vlinder niet
niet zoals ik jou had gedacht
op twee vleugels
naar verre oorden
niet die schone kleurenpracht

jij huist in je eigen duister
een cocon
waarin jij je wentelt en keert
kom vlinder kom en geef luister
aan de wereld waarin jij verkeert

© hennie van ee, mei 2015

Het weerzien

Rijkskweekschool, Jonkerweg 1, Hilversum
foto: internet

Wij waren er klaar voor
klaar voor het leven
met jasje en dasje
in keurige rok

De laatste keer samen
geslaagd op de foto
met alles wat wachtte
we wisten nog niks

En toen liep het anders
leefden een ander leven
dat wel het onze was

En nu zoveel jaren later
tijdens het weer zien
praten we de cirkel bijna rond

© Hennie van Ee, mei 2015

Lille

jij oude grande dame
jarenlang gingen wij
snel aan jou voorbij
op weg naar warmer oorden

vandaag laat jij je zien
toont jouw oude hart
de nieuwe kathedraal
en pleinenvol terrassen
met mooie jonge mensen

jij die je kunsten bewaart
in een paleis
jij leeft lille
jij leeft
en nooit meer zullen wij
zwijgend aan jou voorbij

foto: peter mauve
tekst: hennie van ee, mei 2015

een stad

en dan weet ik weer van een stad
van de stoepen als terrassen
met op elke hoek een brasserie
waar men alle uren eten kan

ik weet van kathedralen
met altijd wel een stenen stoep
waarop een enkeling met weinig
en binnen veel te veel

ik ken het kleine stadsplantsoen
met ergens in het stille groen
en beeld van lang geleden
en hoe de liefde daar

ik weet weer van de mensen
hun jachtig komen en hun gaan
een wereld vol geluiden
en voel het leven slaan

foto: Peter Mauve
tekst: Hennie van Ee, mei 2015

un premier amour

die nacht droomde zij
haar eerste liefde
un premier amour
dat zij hem nooit vergeten zou
wist zij vijftig jaar geleden al

hij stond in een kraam
waar men wafels verkocht
zij vroeg hem of hij haar nog wist
en bloosde

de wereld draaide vrolijk door
omdat het kermis was
en ergens zong een stem
dat men een eerste liefde
nooit vergeet

un premier amour
hij was haar kwijt

foto: de wilde kermis, katharine harvey
tekst: hennie van ee, mei 2015