Wat als?

Wat als dit je woning was
je wereld en
je leven was
zou je dan
de borden volgen
elke dag weer
de juiste richting gaan
dezelfde route nemen
of liet je los
de wind jouw jasje waaien
over bergen en
door dalen
wat als jouw leven
zo meeslepend was?

foto en tekst: hennie van ee
juli 2015

hard hout

nu het eindelijk dan later is
zie ik de tijd in lange

hete zomers met het koren hoog
de oogsten rijk en overvloedig

en altijd ergens wel een feest
van meedogenloze winterdagen

waarin de sneeuwstorm striemt en
bijt als in woeste herfstvlagen

nu het eindelijk dan later is
zie ik pas hoe hard jij al die jaren was

foto en tekst: hennie van ee
juli 2015

een aardig huis

ergens in vergeten kleuren
staat een huis
waar men aan voorbij gaat
zonder het te groeten
zelfs zonder het te zien
zoals mensen voorbij kunnen gaan

ergens staat een mens
hij wil gehoord gezien en wacht
op de vrolijke stemmen
van een gastvrij onthaal
in zomaar een aardig huis

foto en tekst: hennie van ee. juli 2015

een huis als mens

niet ieder huis is van steen

je hebt er die zijn van hout

met ergens middenin een ziel

waar de mensen wonen

waar ze gaan en samenkomen

en dan eindelijk weer thuis

 

niet iedereen is geel

je hebt ook andere kleuren

kijk hem daar nou toch staan

eens zo gul en warm

nu zo af –  en uitgeleefd

een huis als mens als

huis als mens

 

foto en tekst: Hennie van Ee, juli 2015

 

 

Grensland

 

 

 

 
Er hing een ijzeren gordijn

van prikkeldraad en mijnenveld

met daarachter een pad

dat naar een volgend dorp leidde.

Daar woonde haar broer

en niet alleen hij

ook zijn vrouw en kinderen.

Zij waren elkaar vreemd.

 

Toen alles was beslecht

vrijheid over velden vloeide

spraken zij nog steeds

dezelfde vreemde taal.

 

Foto en tekst: Hennie van Ee, juli 2015

De reis

 

 

 
Aan de wand hangen platen van plekken waar hij graag zou willen zijn:

Parijs bij nacht, een zonsopgang boven zee,

maar daar is hij niet.

Hij is hier.

Zijn wereld stiller dan de stad, kleiner dan de zee.

Het ene kind woont ver, het andere nog verder dan

de kamer waarin hij.

Hier schroeit de aarde niet, doven de lichten als hij gaat,

het huis verlaat.

Even ergens anders zijn.

 

© hennie van ee, juli 2015