Maandelijks archief: oktober 2015
herboren
toen het huis stil werd
en leeg
met alles er nog in
maar hij niet meer
is zij weggegaan
als een vluchteling
ontheemd en blind en doof
niemand die haar wou
ze had zichzelf verloren
dat heeft geduurd
geduurd
op een dag vond zij zichzelf
terug in het woord herboren
Inscriptie op de foto:
“uit mijzelf ben ik herboren”
te zien in het Tropenmuseum, Amsterdam
© hennie van ee, oktober 2015
kinderstemmen
wat je niet ziet
is er niet
ik hoor alleen
de ganzen vliegen over
vrolijke kinderstemmen drijven mee
zoals jij nu weg bent
verloren in het maisveld
ingepakt door de aarde
misschien
wat je niet ziet
is er niet
mijn hart huivert
hij is er niet
foto en tekst: hennie van ee
oktober 2015
raw
ze hebben het woord opgezocht
de afbeeldingen bekeken
ondertussen werd het stiller
de kinderen zijn nu elders
hun passie is gedoofd
soms zijn de dingen lelijk
gewoon omdat ze zo zijn
een mens kan ze mooier maken
met woorden en een tekening
zij zijn erop gaan zitten
foto: hennie van ee, schuytgraaf
©: hennie van ee, oktober 2015
autumn storm en pepernoten
herfststorm met wat pepernoten
en ik zoekend naar woorden
in een spel van moeilijke letters
buiten komen de kinderen uit school
gewoon zo’n middag waarin de tijd
tot staan komt in een beeld van lang geleden
wat toen niet werd gezegd
ongehoord de woorden
verbijstering
omdat het nog steeds zo is
foto: hennie van ee
© hennie van ee, oktober 2015
inspiratie
altijd is er wel plek
voor een gedicht in mijn hoofd
altijd zijn er wel woorden
die anders kunnen
wat een feest
als het anders dan ook beter leest
en dan waar moet het over gaan
de liefde is al zo vaak gedaan
en wat als het dan stuk loopt
eindigt met een kapotte kop
heb ik daar dan beelden bij
die beelden lieverd dat zijn wij
kunst: Mitoraj, gezien in Pietrasanta, Italië
foto : Peter Mauve
tekst: Hennie van Ee, oktober 2015
De vrouw en de zee
Kwasten en penselen vertellen
het verhaal van een vrouw,
jong en beeldschoon,
die zich vastleggen liet.
Ze kleurden haar sfeer,
gaven haar een uitzicht
op zee.
Ergens ligt de bril
waardoor hij haar ziet,
gevoelig en technisch volmaakt.
Ze slaapt.
Hij ziet zich naast haar.
kunst: Tair Zairov
© Hennie van Ee, oktober 2015
draden die verbonden
vandaag heb ik de herfst geproefd
de nevelige verten
als kleine hapjes op mijn tong
nog geen dichte mist
de draden gevoeld die verbonden
een laatste zomerbloem
met nieuwe kleuren
tussen het doorleefde groen
vandaag in kleine slokjes
de miezerregen gedronken
en daarna met gesloten ogen gesmuld
van het gouden stukje zon
foto: Peter Mauve
© Hennie van Ee, oktober 2015
uitzicht
hier diep beneden bloeit een stad
dat eigenlijk een dorp is
en verder voor de hemel ligt de zee
met een eiland in het midden
we noemen het texel
losgeslagen en op drift
en blijven ernaar kijken
telkens weer anders
van heiig vroeg tot avondrood
met lichtjes die bewegen in het donker
kijken de krekels en wij
foto: Marije Klein
Capriglia, september 2015
ongerijmd 