sterrenhemel

 

langzaam laten wij de avond later worden

sluipt het duister dichterbij

in het glas een laatste restje avontuur

en boven ons de hemel

waar de mensen sterren zijn

zo helder en zo ver

toch even heel dichtbij

foto: internet

© hennie van ee, augustus 2016

Een zee van bloemen

In de late zomer van dat jaar
woonden zij in een huis met zicht
op de rivier. Ze keken naar
de trage schepen en wisten
dit is een plek om samen oud
te worden. Zo is het niet gegaan.

De rivier werd een stad met een
knooppunt van wegen. Zij raakten op
drift, waren als verdwaalde schepen.

Op deze late zomerdag zit hij weer
met zicht op het water. Zacht kabbelt
de rivier naar ver. De schepen zijn
verdwenen, vastgelopen en gebleven
in een zee van bloemen.

© Hennie van Ee, augustus 2016

babyblues

Ik heb je losgelaten
toen er geen baby meer was
losgelaten en weggestopt
eerst in de kast
later in een kist
op zolder achter schot

Ik ruik de zoete geur
zie weer het kraambezoek
de klas heeft geld gezameld
wat is de baby lief en klein

Vandaag na eenendertig jaar
heb ik je weggedaan
naar kringloop en zo meer
en vraag me stilletjes af
hoe is het die leerlingen vergaan

© Hennie van Ee, augustus 2016

fotoboekjes

hoe jij de momenten
zorgvuldig uitkoos
ze vastlegde
weer een rolletje vol

en daarna het terugzien
het herbeleven
herinnering op glanspapier
de vakantie weer voorbij

later die momenten
weer in jouw handen
zorgvuldig in het boekje
de vakanties voor altijd

© hennie van ee, augustus 2016

morgenmist

hoe zij uit de nevels groeien
zich moeizaam hervinden
de bomen van gisteren
worden weer de bomen van vandaag
en morgen

hoe het licht hen langzaam vrijlaat
de ruimte geeft
zodat zij kunnen worden
wat zij mogen zijn
bomen in de morgenmist

foto: oskar zapirain
© hennie van ee, augustus 2016

Een vraagje

Wat als jij zo zou kunnen zijn,

zo weids en ver, zo diep ook?

Was jij er dan voor en van 

de vissen met een bootje

op je kop?

Die palen, zou jij hen de ruimte geven,

zachtjes rollend naar het strand

of zou jij wild briesend

mensenlevens eisen?

Jij bent niet zo, maar toch…

© Hennie van Ee, augustus 2016