avondrood

de randen kleuren roze
de randen van een dag
die langzaam later wordt
als zij

de randen van haar leven
haar bestaan, het is de tijd
die ze verkleurt van zacht roze
naar een dieper rood

het avondrood kleurt haar
gedachten, de binnenwereld
die zij in zich draagt
hoe zij naar de randen gaat

© hennie van ee, november 2016
afbeelding: zonsondergang boven Ooster-Schelde

zondags eitje

het veld ligt als de stad
op een vroege zondagmorgen
stil en in zichzelf gekeerd
roerloos staat de reiger

langs de gracht zwalkt
een late man in eigen mist
de reiger heeft zijn prooi gevangen
lichte klanken trekken door het huis

als de geur van vers gezette koffie
wij beginnen aan ons zondags eitje

© hennie van ee, november 2016

Portret in november

 gaandeweg de middag

in een stad vol feestgedruis

schetste jij een zelfportret

in vluchtige lijnen

die te raden lieten

langzaam werd het vroeger

stiller de straten

gestaag viel de regen 

terwijl ik zocht naar een blik

achter de ogen

een leven binnen

buiten de wereld

© hennie van ee

schemeruur

 

het schemeruurtje als de avond valt

nevels tussen de bomen optrekken

in de verte

auto’s langzaam lichtjes worden

wij de kaarsen aansteken

een wijntje doen met een nootje erbij

en dan in mijn hoofd

komen de mensen van voorbij

ik laat ze los ik laat ze gaan

hun leven is hier ver vandaan

achter de nevels of erin misschien

even heb ik ze weer gezien

in de schemering voor de avond valt

beeld: Schemering Vue by papamook

© hennie van ee, november 2016

herfstgezicht

we hebben de bomen bewonderd
hoe ze daar stonden
solitair in het veld
of in rijen opgesteld

ze hadden zich gekleed voor de gelegenheid
in goud brokaten japonnen
of anders in het rood fluweel
met roestbruine sluiers over het geheel

de zon had hen extra uitgelicht
zoveel pracht en praal en zoveel majesteit
ieder blad een eigen herfstgezicht

© hennie van ee, november 2016
afbeelding internet