als het maar past

Lang was het leven hem te ruim
als een jas met veel te grote zakken
waarin en wereld school
die hem niet paste.

Veel is er toen misgegaan
of beter bijna alles.
Geschonden is hij doorgegaan,
groeide langzaam naar dat maatje meer
totdat die jas hem eindelijk paste.

Iedereen een passend 2017 gewenst

Hennie van Ee, december 2016

10 jaar ongerijmd

hoe zij daar 

in het naakte licht

daar weer zit

zo kwetsbaar

met alleen een rug

die ik niet ken

tot zij zich keert

en ik zie dat ik 

die onbekende ben

© 22 december 2006 – 22 december 2016

afbeelding: pablo picasso, blue nude

Precies tien jaar geleden begon ik mijn blog ongerijmd. Sindsdien heb ik 993 berichten  gepubliceerd.

Dit is één van mijn eerste teksten. Veel is er gebeurd en veel is er veranderd in de afgelopen tien jaar, maar deze vraag blijft:

Hoe goed kent men zichzelf?

lipstickrood gevoel

de witte strepen in de lucht
– soms zijn ze bijna roze –
trekken haar naar ander leven
de hitte van een oude stad
waar ze ’s nachts wil zijn
het slenteren door stegen
de geuren van net liefgehad
fonteinen op het plein

haar benen in een minirok
het lipstickrood gevoel en
morgen gaan we weer naar zee

© hennie van ee
uit het archief

voorbijgangers

ik zie ze gaan
over de open vlakte
de man en de vrouw
zij heeft de tederheid niet geleerd
hij kent alleen de harde woorden
mijlen uit elkaar zie ik ze
gaan met de hond
en met het kind
dat nog onwetend is
er is geen pad
alleen het zwijgen van een kale vlakte

© hennie van ee