Pas- de- Deux
Geplaatst op 18 april 2017, in poëzie en getagd als Lotta Blokker, Pas-de Deux. Markeer de permalink als favoriet. 15 reacties.
Geplaatst op 18 april 2017, in poëzie en getagd als Lotta Blokker, Pas-de Deux. Markeer de permalink als favoriet. 15 reacties.
Mooi!
Ze oogt zo kwetsbaar, dat maakt haar mooi, vind ik.
Zo helemaal in zichzelf gekeerd. Prachtig. Inderdaad; meer dan brons.
Broos als ze is, ontroert ze.
Meer dan een beeld
haar
zachte zijn
vloeibaar in een bronzen vorm gegoten
danst voorbij het korte leven
’t lijkt op haar lijf geschreven
een
pas de deux
de ogen voor ‘t eeuwig alleen zijn gesloten
Een ongezien pijnlijk moment van eenzaamheid in stilte voorbij gedanst.
Prachtig in zinnen gegoten, Hennie!
Lenjef
Wat een mooie reactie.Bijzonder hoor.
Dank
Een dame op leeftijd
staat met gesloten ogen
beleeft het beeld van toen
Dansen met elkaar
voor brons was het…
Stapje naar voren,
even opzij
Hand op zijn schouder
zweven in het rond
Wankeling
nu snel beide voeten
oo de grond
Het koude zeil
op de gang van nu
Gouden herinnering
Een geheel eigen vers. Mooi dat zij ook jou inspireert
Groet
Mag ik delen?
Ja hoor!
Het mooie aan het beeld vind ik dat het een “echte” vrouw is. Niet eentje die er perfect uitziet maar die je buurvrouw zou kunnen zijn.
Wat een prachtige zin: “gegoten in vlees en bloed.” Jij draait het om; jij denkt buiten hokjes!
Zonnige groet.
Buiten hokjes denken, dat vind ik een mooi compliment.
Dank je
heel mooi
Dank
Pingback: Pas-de-deux… | wakkersgedichten