On-zin
Zij heeft haar eerste zin
geproefd, hij lag op haar tong
heerlijk zoet te wezen, langzaam
heeft zij hem toen uitgesproken
Weerbarstige woorden bleven
echter steken, ze wilden nog
niet lopen, radeloos heeft ze
alles maar weer uitgespuugd
Nu wacht zij de nieuwe zinnen,
betere woorden willen nog
niet komen, voorlopig houdt zij
alle onzin binnen
©Hennie van Ee, april 2017
Geplaatst op 25 april 2017, in poëzie en getagd als dichten, onzin, schrijven. Markeer de permalink als favoriet. 10 reacties.
Jong geleerd is oud gedaan
wie zich vlot kan uiten heeft vaak een goed betaalde baan
daarom dat in kinderen leren spreken
de meeste ouders heel veel tijd steken
helaas zal men sommigen tot op hun sterfbed niet verstaan
Velen blijven tot hun laatste adem onzin uitkramen, Hennie. 🙂
Dankjewel voor de inspiratie!
Lenjef
Graag gedaan, je weet er telkens weer iets van te maken
Groet
Blij dat we nog zinnen kunnen uitspreken
En opschrijven, hoewel dat soms moeilijk is
Mooi!
Dank!
Als je toch
de waarheid
maar aan het licht
blijft brengen
Niets verzwijgen
ook niet
omdat het
zo bitter is…
Mooi gezegd
Ik ben heel ad rem; dat doet mijn hoofd automatisch. Voor schrijven heb ik mijn gevoel nodig en daar kan ik niet altijd bij…
Tja, wanneer is iets zin en wanneer onzin? Ik weet het niet.
Groetjes
Ik weet het eigenlijk ook niet. Als onzin lekker loopt in een vers, vind ik het zin.(nig).
Een onzin verhaal kan zin hebben 😘
Groetje