hemelbrand

zij brandt haar afscheid aan de hemel

toch gaat zij nooit voorbij

haar reis is zonder einde

morgen is zij er weer bij

toont haar schoonheid dan in stralen

zet het leven weer in vlam

schroeit de aarde droge lippen

brengt het zinderen nabij

uit het archief 2010

foto: peter mauve

Juupie

Wat als je zomaar ineens
los kunt staan, op eigen benen,
geen tafeltje om je aan vast te klampen,
je doet het helemaal alleen,
zomaar ineens de wereld onder je voeten.
Het publiek klapt en juicht,
jij krijgt een krans en een beker,
je schatert zomaar ineens,
dan ga je nog een keer omhoog en nog eens.
Hoe gelukkig je dan bent,
net één jaar oud en al bijna op weg.

© hennie van ee, juli 2017

daglicht

de dag neemt zijn contouren aan
donkergrijs wordt langzaam lichter
de kast krijgt weer een eigen stem
van het vers krakende linnen

het licht brengt nieuwe kleuren
vanuit het oosten binnen
de groene stoel leeft bijna weer
een and’re dag mag nu beginnen

© hennie van ee, juli 2017