Donk’re tijden

 

Het leven is zoals het is

het alledaagse zo gewoon

maar soms toch heel bijzonder

het is maar net wat je wilt zien

hoe je kijkt naar een werelds wonder

Het leven is zoals het is

niet alle dagen feest

er zijn ook donk’re tijden

steek dan een extra kaarsje aan

en laat het licht je hart verblijden

© Hennie van Ee, november 2017

Als de avond valt

Achter gesloten gordijnen
ademt de straat zijn rustig ritme,
het leven is gedaan,
de kinderstemmen veilig opgeborgen
in een plastic speelgoedkist.

Het asfalt zuigt het licht
uit de lantaarnpalen,
zachte plekken op de stoep.
Buurman van de overkant
heeft zijn fiets in slaap gesust.

De maan speelt
langs de donkere gordijnen.

© Hennie van Ee

onderweg

de dag lag grijs onder mijn voeten
het blad hing zwaar
klaar voor de val
traag
het water een fluistering
de rimpeling
zoals het hoort
herfst

ik ging om te gaan
gedachten sprongen mijn pad
struiken droegen rozenbottels
drie klaprozen bloeiden
in het geniep
buiten hun tijd

© hennie van ee

Allerzielen

er waren stranden met rotsen en stenen
zwartgeblakerd zand
wij aten de vis
op rechte stoelen
het rook er naar afscheid
en wij

Lanzarote, april 2006

drie weken ben je dood
nu wel lang genoeg

de aarde verschroeid
een hittegolf voorbij

regen drupt
mijn uitgedroogde lippen

Zwolle, 11 juli 2006

R.I.P. John Medendorp

© hennie van ee, 2 november 2017