Feest

 

 

De abrikoos bloeit roze dit jaar,
hij spreekt van feest en lang geleden.
Hoe wij als kinderen verkleed
het voorjaar vierden in te dunne jurkjes
omdat het bijna Pasen was.

Die pijn is nu geleden, weg
gezakt tot op de bodem van het water
waarop witte koppen dansen en
vreemde vogels voorbij scheren,
laag door de lucht net als wij

tot aan het huis met wapperende ballonnen,
een warm welkom op de mat.
Wij komen van ver, dragen een verleden
feestelijk verpakt in cellofaan en
vieren het feest tot wij weer moeten gaan.

© Hennie van Ee, maart 2018

Tevreden

 

het zit in haar 

ze heeft het daar

een plek gegeven

de pijn

nu kan ze weer

tevreden zijn

gelukkig zelfs

zonder reden

dat heeft de tijd

gedaan die

heeft haar opgepakt

en meegenomen

naar verder

© Hennie van Ee, maart 2018

vriendschap

wij spraken over vriendschap
over lang geleden
en hoe dat dan blijft

wij zaten aan tafel met thee
buiten lag het land
dat op voorjaar wachtte

dat ze je zien zoals je bent
je gewoon jezelf kunt zijn
en dat ze dan blijven

soms een leven lang
echte vrienden
die je begrijpen zonder woorden

buiten is het leven
als een tuin waarin de bloemen
vrienden zijn

© hennie van ee, maart 2018

winter achter glas

het was het licht dat anders was
warmer en langer en ik traag

verdwaalde vlokken dansen zag
twee ijspegels stram aan het raam

het land trok winterkleren aan
beroemde mensen gingen dood

en in die zwarte wolk kraaien
zag ik ook twee bekenden gaan

men schaatste in bonte kleuren
ik hield mezelf warm achter glas

dat was hoe mijn winter was

© hennie van ee, maart 2018