ramen rondeel

voor zoveel ramen gestaan
het leven is voorbij gegaan
iedere keer een ander licht
voor zoveel ramen gestaan
met steeds een ander zicht
op een verte die verdween
voor zoveel ramen gestaan
het leven is voorbij gegaan

© hennie van ee

De vrouw

Ze laat het leven binnen

In haar hoofd
nestelt zich een woud
met eeuwenoude bomen

In de vroege morgen
zingen er de vogels

In haar borst
deinen de golven
oneindig blauw

Met blote voeten staat ze
vastgezogen in de branding

In haar buik
wonen de mensen
van wie zij houdt

Zij baden in haar zee
en rusten in haar woud

© Hennie van Ee

nooit meer zomer

het was stralend
de dag dat de wereld stilstond
met mensen naar hun werk
de treinen op tijd
en al bijna zomer
zo’n dag

de dag dat het leven ophield
in een vloek en een zucht
alles weg
verleden en toekomst
en nooit meer zomer

© hennie van ee

Een heel relaas

Zijn woorden liggen losjes

rond haar hals

als korte kussen glijden ze

tussen haar borsten

waar ze stil op adem komen.

Een heel relaas 

vindt aarzelend een tepel.

Zij weet wat hij bedoelt.

 

 

© Hennie van Ee

de kunst van het geluk

het geluk zoeken

is niet meer dan

het geluk hervinden

dat wat ons werd ingeprent

een vroege herinnering

en toch

men moet het willen

de wanhoop weerstaan

het verleden

toekomst geven

 

© hennie van ee, archief