Liever niet

Ik liet de dag komen
zoals hij kwam
met prikkels in mijn voet
gerommel in mijn maag
en nog zo wat.

Langzaam werd de stoel
weer wie hij was
onder stukken kleding.

Mijn oren vingen buiten
de dag sloop moeizaam
in mijn hoofd met alles
wat nog moest en
wat ik liever wou maar
echt liever niet zonder jou.

© Hennie van Ee, november 2019

Geplaatst op 28 november 2019, in poëzie en getagd als . Markeer de permalink als favoriet. 6 reacties.

  1. Soms wil je lijf niet wat je hoofd wil.
    Wat heb je dit op een prachtige manier beschreven.
    Lieve groet.

  2. Reactie op Sluiers.

    Langs sluiers voor een raam

    met een stevige tred gaan ze voorbij aan het stille gebeuren
    het leven aan de andere kant van het vensterglas
    heeft geen invloed op de snelheid van hun pas
    steeds groter wordt de afstand tussen het geluidloze treuren

    Misschien is elke zee en diepste oceaan
    door de tranen achter een raamglas ontstaan, Hennie.
    Heel mooi weer!
    Lenjef

  3. Zonder jou

    zoals de dag
    zich aandient
    zo bewegen we er door

    goed zichtbaar fysiek aanwezig
    met een leegte in het hoofd bezig

    zonder de liefste
    voelen velen zichzelf
    als een stomme in een zangkoor

    Ja, het is ontegensprekelijk waar
    echte koppels zijn als de messen van een schaar, Hennie. 🙂
    Lenjef

%d bloggers liken dit: