stille dagen

1 apr

Geplaatst door

de dagen die zij binnen bleef
waren altijd grijs geweest
met kou in buien hagel
zulke dagen waren het

nu schijnt de zon, zijn de bomen
roze onder het staalblauw
zulke dagen en zij die binnen moet
zo stil zo zonder iemand

© hennie van ee, aptil 2020

Geplaatst op 1 april 2020, in poëzie en getagd als , , , . Markeer de permalink als favoriet. 12 reacties.

  2. joke_dev | 1 april 2020 om 23:24

    Pracht van een gedicht.

  3. Lenjef | 2 april 2020 om 11:08

    Een grens van glas

    achter ramen mankt het korte leven traag voorbij
    zelfs in goedkope winkelstraten
    zie je geen stervende ziel praten
    het zonnetje schijnt en toch oogt er niemand blij

    Een pijnlijk prachtig gedicht, Hennie!
    Lenjef

  5. Corja | 2 april 2020 om 23:29

    Heel mooi, Hennie! En triest tegelijk.
    Het zijn zeker stille dagen. We moeten onze ziel maar in lijdzaamheid bezitten, er zit niets anders op.

  6. Kakel | 8 april 2020 om 20:57

    Wat eerst gewoon was, blijkt ineens bijzonder en we wisten het niet…
    Mooi gedicht, hoe triest ook. We doen het voor elkaar!
    Lieve groet en blijf gezond ♥

%d bloggers liken dit: