hier en daar
Als ik lees over
platgeslagen gras
muurtjes van gestapeld steen
en schapen, veel schapen
dan zie ik licht glooiend land
dan ben ik hier en
ben ik daar
Dan is het buiten voorjaar
ik hoor de vaatwasser en
klanken van een vreemde taal
we rijden de stad weer in
langs pleinen vol kinderen
de trein van drie uur veertig
nu twintig jaar van hier
© Hennie van Ee, april 2020
foto: internet
Geplaatst op 23 april 2020, in poëzie en getagd als glooiend land, grasland, schapen. Markeer de permalink als favoriet. 2 reacties.
ongerijmd 
Herinneringen
het voorbije dragen we
levenslang
ergens in ons diepste mee
een opslagplaats van vergeelde kleuren
tot een glimlachen dwingend of treuren
tussen nu en toen
verdwenen
ontelbare golven in de eeuwige zee
In een herinnering wordt de tijd soms schaakmat gezet, Hennie.
Héél mooi geschreven.
Amai!
Lenjef
Dank Lenjef. Je hebt weer een vers vol mooie vondsten.
Zonnige dag