Categorie archief: poëzie
een trein willen zijn
door elke nacht raast een trein soms hoor je hem denderen lig je stil, tel je de wagons oneindig veel soms zie je alleen de achterlichten die rood in het donker verdwijnen iedere nacht een trein soms zou je mee willen reizen ook verdwijnen ergens in het donker gewoon die trein willen zijn © Hennie van Ee, maart 2023
Het afscheid dat ben jij
Het kan een arm zijn die zwaait een paar laatste woorden 'zul je voorzichtig zijn' of de last post geblazen op een volgepakt plein Het kan op het vliegveld zijn of in het fietsenhok of gewoon thuis staand in de deur het afscheid is een zoen maar altijd is het die laatste zucht Het afscheid dat ben jij en jij en jij © Hennie van Ee, maart 2023
Supermarktsafari
Hij had zich er op gekleed met een waterdichte broek, mug werend overhemd en sneldrogend ondergoed. Hij had zich voorzien van bijlen, machetes en messen, een hoofdlamp niet te vergeten, hij zou immers op safari gaan. Om acht uur 's ochtends stond hij in vol ornaat bij de zaak paraat, daar ging hij op avontuur op zoek naar de big five. Door de jumbo werd hij rondgeleid op jacht naar goede etenswaar, gezond, voedzaam en goedkoop, de jager die langs schappen sloop. © Hennie van Ee, februari 2023
Handbereik
laten we de wereld kleiner maken met alleen wat in de armen past geloken ogen kunnen zien het licht langs duistere gordijnen blauwe lakens met een bloem laten wij in stilte blijven met zachte woorden op de huid houden wij de warmte binnen een wereld onder handbereik © Hennie van Ee, 14 februari 2023
Vlinder
Als een vlinder, zei jij een vlinder in een potje met het deksel erop. Gevangen. Zo voelt mijn hoofd met alles erin dat draait en maalt en geen uitweg vinden kan. Later werd het stil was de vlinder vrij. © Hennie van Ee, februari 2023
Rozen verwelken
en altijd scheen de zon fietsten wij over hoge dijken er voer een schip op de rivier wasgoed wapperde als vlaggetjes in de wind, het was feest niet altijd scheen de zon dan was de rivier bozig stroomde snel aan ons voorbij de schepen leken wel vergaan en ja, de liefde bleef bestaan ©Hennie van Ee, januari2023
De logeerpartij
Binnen was de wereld vol verhalen,
van een tijger met trek
tot een roverskind dat politie wilde zijn.
Buiten lag het land leeg en nat.
Hoe het begon met een letter,
toen was het stil, werd de letter
een woord, woorden een zin, zinnen
een verhaal in het licht van de lamp
lag de wereld toen binnen.
© Hennie van Ee, januari 2023
Een bloementuin
Op stille momenten dwaalt zij doelloos rond in haar hoofd, peutert aan haar gedachten, maakt ze los en laat ze gaan. Op stille momenten wacht zij op hem, even zijn ze dan samen, genieten ze het hier en nu, totdat hij weer langzaam verdwijnt. Op stille momenten is haar hoofd een zomerse bloementuin. © Hennie van Ee, november 2022
ongerijmd 