Site-archief
hun huis spreekt
hun huis spreekt
in korte piepjes vertelt het
over kamers vol muziek
een lach door het plafond
krakend verhaalt het
van partijtjes kinderleed
de tranen voor het slapen
en altijd weer een dikke zoen
hun huis spreekt
en na elke doffe dreun
is er dan het zwijgen
van een stilte die veel zegt
© hennie van ee
juni
juni is de zon tussen
fikse hagelbuien door
maand van zomer en
van bijna zomer
met dagen van verlies en winst
allemaal in hetzelfde licht
maar ook van de verwachting
en ergens een trouwfeest ooit
juni
jij bent het liedje in mijn hoofd
ik raak jou nooit meer kwijt
maand van leven en van dood
© hennie van ee,
20 juni 2016
zeg maar dat je op een dag
gewoon de deur uitloopt
de kamers leeg
en alles weg
en iedereen
dat dat dan een stukje
van je leven was
met veel ramen
licht en ruim
een buiten om te spelen
maar ook het donker
dat door de kieren
’s nachts naar binnen sloop
veel heb je dan al weggedaan
en alles neem je mee
zeg maar op een dag gewoon
© hennie van ee
Waar zijn de mensen?
Spijkerkwartier, Arnhem
Achter de gesloten deuren
bouwen zij hun vesting, de mensen
in een nette straat.
Met neergelaten rolgordijnen
sluiten zij de wereld buiten,
leven slechts hun eigen leven.
Niemand die ze hoort of ziet
in die uitgestorven straat
en toch missen ze elkaar.
© corrienijenmanting.weebly.com
© hvanee, oktober 2014
onze wandeling
langs lijnen lopen wij
de blauwdruk van het leven
waarover wij praten
rusten wat
bij voorspoed en geluk
of anders
het onheil
onomkeerbaar
volgen wij het pad
voorbij het verval
en verder
©hennie
op pad
komen wij elkaar tegen
ontstaan woorden
zonder veel te zeggen
©corrie
©corrienijenmanting.weebly.com
©hvanee, april 2014
zachte zonnen
door dunne gordijnen vult
de kamer zich met dageraad
langzaam nemen de dingen
hun plek weer in
alsof ze niet zijn weggeweest
het plankje met de boeken
de spiegel op de kast
het leven komt van ver
uit een dal van bonte lakens
de stemmen nog onvast
ze waren lang van huis
hij strekt zijn armen
en speelt
zachte zonnen aan de hemel
2010 – 2013
©hvanee
Onaf
Victory Boogie Woogie
P. Mondriaan
(1872 – 1944)
Er loeit een ambulance
ergens in de wereld buiten.
Wij liggen nog in bed,
ver van ongeluk en dood.
Wat door open ramen waait,
is het leven slechts.
Onze dromen hangen onaf
aan de muur. Schilderijen
als het leven zelf: dood
na ongeval.
©hvanee, juni 2013
nr. 700
ik zeg je
magnolia
na een lang seizoen
ben ik er weer geweest
gisteren
storm over de graven
wat niet te veranderen valt
de namen en de data
waarop de rust gevonden
ik zeg je de magnolia staat op barsten
en onder de prunus bloeit het leven weer
ik zeg je de vogels laten stiltes horen
stille stilte jij bent
te stil voor woorden
voor het bloeien
van het leven
ik zeg je stil
©hvanee, april 2013