Site-archief
lucht, water en aarde
eindelijk woorden gevonden
die lucht geven aan een liefde
als grote vogels in het blauw
ik hou ik hou van jou
woorden als water die na
een onstuimige bui
tot staan komen op het pad
plassen waarin kinderlaarzen vrolijk
woorden die kracht geven
aan de aarde in rust
wachtend op een nieuw seizoen
© hennie van ee, februari 2016
foto: internet
Stapelgedicht
Het meesterstuk
een keukenmeidenroman
over de liefde
Op leven en dood
Eerst grijs dan wit dan blauw
De schilder en het meisje
Buiten is het maandag
blauwe maandagen
maandag, 25 januari 2016
Dromen
Ergens in het zand naast wat kleingeld,
vergeten sleutels en verloren liefdes
ligt een liefde die nooit werd
-te jong misschien
of anders gebonden-.
Iets wat nooit geworden is,
kun je niet verliezen
noch vergeten.
Je kunt erover dromen op zomaar
een zoete zomerdag ergens in het zand.
schilderij: Dromen, Josef Israels
gezien in het Dordrechts Museum
© Hennie van Ee, augustus 2015
nr. 900
gedichtendag: een liefdesliedje
Het was haar besluit
om lief te hebben.
Ze hing een hartje aan de deur
met “welcome”
en gooide het open
voor de eerste passant.
Het werden goede dagen
tot de liefde echt toesloeg
met donder en bliksem
licht spatte uiteen
vonken sloegen over
en niks meer te besluiten.
foto: internet
© hvanee, 29 januari 2015
een liefde …
hij leerde haar kennen
en zij hem
zijn vrouw, zijn kinderen
zijn aandacht zocht haar
vond haar
woorden op papier
tussen hen
één stille jubel
hun momenten
samen
groeiden zij
in niet te stuiten bloei
voorbij het papier en
de woorden
©hvanee
valentijnsdag 2014
ergens eerder
ze waren niet voorbereid
niet op de liefde
noch op de dood
ze hadden geen woorden paraat
veel later een paar
voor op het papier
de dood kwam met de dageraad
onherroepelijk
de nieuwe dag
zonlicht spatte uiteen
als liefde op een tafel
ergens eerder
© hvanee, oktober 2013
zachte zonnen
door dunne gordijnen vult
de kamer zich met dageraad
langzaam nemen de dingen
hun plek weer in
alsof ze niet zijn weggeweest
het plankje met de boeken
de spiegel op de kast
het leven komt van ver
uit een dal van bonte lakens
de stemmen nog onvast
ze waren lang van huis
hij strekt zijn armen
en speelt
zachte zonnen aan de hemel
2010 – 2013
©hvanee
zo lief
vandaag schrijft zij de liefde
zij weet dat zij dat kan
de liefde schrijven
woorden liggen klaar
maar haar pen aarzelt
bij het verliefde stel dat jong
verscholen op een bankje
zo eenvoudig kan het zijn
zo licht
zo in het groen
geschilderd op een muur
opdat het blijven kan
ik heb je lief
het eeuwig duren kan
zo lief
muurschildering: Els van der Kooij; Klarendal, Arnhem
foto: Corrie Nijenmanting
tekst: Hennie van Ee
oktober 2013
vergelegen oorden
In verweerde stenen schuilt de hitte van een zomer
huizen neigen naar elkaar in een liefdevol gebaar
smalle straten die het zonlicht weren
Het pleintje zwijgt in alle talen
een beeld, een bank zonder hun verhalen
het is de stilte van het middaguur
Een glasgordijn sluimert op het Frans balkon
uit het niets zingt een stem zich dichterbij
dat hij haar mist, zo mist in vergelegen oorden
foto: internet
© hvanee, september 2013
onvoltooid verleden
langzaam wordt hij wie hij nooit was
dan zwaait hij naar de mensen
die niet zijn geweest
hij staat bij de deur en laat ze uit
de dagen glijden langs zijn jas
in een onvoltooid verleden
hij wacht
een bloem in de hand
het blijft maar koud
en morgen misschien
valt weer nieuwe sneeuw
©hvanee, maart 2013
