Een zuinig gedicht
Dunne letters vormen
magere woorden in
een zuinig gedicht.
Nooit teveel schrijven
altijd net genoeg.
Tussen de regels schuilt
de schoonheid en meer
pijn zit in de punt.
Voor wie het lezen wil.
© Hennie van Ee, april 2024
Geen vluchteling
Hoe ontheemd
zij is geweest
hoe onveilig
in eigen leven
geen vluchteling
maar toch
Hoe moeizaam nu
de zoektocht naar
een eigen plek
de weg naar thuis
geen dakloze
en toch
© Hennie van Ee, maart 2024
Het lentepad
Vandaag ga ik het pad
een kleurrijk pad
omzoomd door voorjaarsbloemen.
Hoewel het ’s nachts nog vriest
een koude wind me snijdt
ga ik vandaag de lichtheid
Van het zonnig lentepad.
Laat licht
Langzaam
vervaagden haar kleuren
tot een mistig grijs
in haar haar en
in haar ogen
het leven geleefd
geliefden gevlogen
in het late licht
met andere ogen
ziet ze niet meer
wie zij was
is zichzelf vergeten
© Hennie van Ee
Natuurlijk
In het vroege ochtendlicht
heeft hij voor mij gezongen
de merel
niet alleen voor mij natuurlijk
voor de hele buurt
die stil te luisteren lag
even maakte hij mij blij
niet alleen mij natuurlijk
©Hennie van Ee, februari 2024
Het kind
Hij heeft het kind opgepakt
het kind dat over scherven liep
verbaasd, verdwaasd
in een wereld die kapot geschoten lag
Hij heeft het vastgepakt en
weggebracht naar een plek
waar het bijna veilig was
het kind dat niet meer huilen kon
teveel verdriet voor tranen
Hij heeft het op zijn arm gedragen
het kind dat nooit meer kind zal zijn
© Hennie van Ee, februari 2024
Samen thuis
in mijn hoofd
heb jij jouw huis gebouwd
in mijn hoofd
leid jij jouw leven
ik zie je gaan
ik hoor je komen
en als je weg bent
is het maar voor even
in mijn hoofd
houd jij jouw huis
bij jou voel ik me
samen thuis
© Hennie van Ee
Gedichtendag 2024, Thema: Thuis
Pijn
Als het leven pijn doet
wil je een moeder
Pleister op je knie
washand op je ziel
Als het leven pijn doet
kruip je in elkaar
schuil je achter haar
kust zij de pijn voorbij
ongerijmd 