diepgevroren tijd
niet alle zomers worden gevierd
niet alle vlinders gezien
niet alle vogels gehoord
men leeft achter gesloten luiken
de stralende dagen die ijzig blijven
zelfs de tijd lijkt diepgevroren
het zijn de zomers die verlaten
tot het leven je weer oppakt
en voorzichtig meeneemt naar verder
R.I.P. 20-6-2006
een laatste restje dag
langzaam trekt de wereld weg
laten wij de avond binnen
aan de randen rijdt nog wat
verkeer raast een verre trein
hoor de kikkers kwaken
in het glas een laatste restje dag
de wind is moe gaan liggen
boven ons de zwarte vegen
van een naderende nacht
de wereld eindelijk verdwenen
© hennie van ee, juni 2017
moeder
ik ben je gezicht vergeten
heb het ergens verloren
alleen jouw stem
zingt nog steeds in mijn hoofd
zoete liedjes voor de vaak
die maar niet wil komen
-slaap kindje slaap-
verder ben ik alles kwijt
© hennie van ee, mei 2017
zomerklaar
jij bent zo vrolijk zo licht
de zon schuilt in je ogen
jij blijft voor altijd kind
jij danst op blote voeten
met rozen in je haar
de hitte moet nog komen
maar jij bent zomerklaar
jouw armen zijn de zuidenwind
waarop je vogels wiegt
de warmte dat ben jij
blijf zoals je bent
stralend blij zonnekind
© hennie van ee, mei 2017
rouw
toen het dan zover was
het eindelijk gebeurde
toen was het bijna zomer
daarna ging hij weg
op vakantie met zijn vrienden
ik ging naar de stad
waar het al volop zomer was
ergens op de markt
al het bekende vreemd en alleen
en ongekend eenzaam
© hennie van ee, mei 2017
Grootse dingen
Vanachter glas ziet zij
hoe het kale land wacht
op grootse dingen
een zaaimachine bijvoorbeeld
Zij ziet hoe een vogel landt
en weer opstijgt
het zou een vliegtuig kunnen zijn
vanachter glas
De lucht die langzaam roze kleurt
in grove vegen
nu de avond valt
uit de verte stapt een mens
zijn dromen
die nacht kruipt hij in eigen armen
geborgen bij zichzelf
laat hij de dromen komen
langzaam wordt het duister lichter
alles beter alles mooier
hij jaagt ze achterna
zijn dromen
tot het licht de duisternis scheurt
en hij langzaam wakker
alles is vergeten
© hennie van ee, mei 2017
On-zin
Zij heeft haar eerste zin
geproefd, hij lag op haar tong
heerlijk zoet te wezen, langzaam
heeft zij hem toen uitgesproken
Weerbarstige woorden bleven
echter steken, ze wilden nog
niet lopen, radeloos heeft ze
alles maar weer uitgespuugd
Nu wacht zij de nieuwe zinnen,
betere woorden willen nog
niet komen, voorlopig houdt zij
alle onzin binnen
©Hennie van Ee, april 2017
Pas- de- Deux
Zij is meer dan een beeld van brons
Zij is een vrouw
gegoten in vlees en bloed
danst zij – Pas de Deux
beeld: Lotta Blokker (2008)
tekst: Hennie van Ee, april 2017
De kunstles *
Het zijn de kinderstemmen die hoog, licht en
vrolijk door de open ramen klimmen.
Wij volgen de kunstles waarin de wereld
oud en de mensen al lang dood.
Gedachten zweven naar omhoog, klauteren
op de stemmen, gaan daar verder met hun
eigen leven.
Hennie van Ee, april 2017
* Schilderij van C.D. Friedrich, Easter Morning
Deze schilder kwam o.a. voorbij tijdens de les
