De straat
Jij had overal kunnen zijn
maar dat ben je niet
jij bent hier.
Hij fietst jou elke dag
soms regent het
maar vaker schijnt de zon
dan groet hij de huizen
en wuift naar de bomen.
Jij hoort bij hem
jij bent zijn fluiten en zijn zweten
zijn komen en zijn gaan.
© Hennie van Ee, maart 2021
Theetuin
Ooit waren we daar waar
bomen tot in de hemel groeiden.
Onder die bomen zaten wij
en dronken thee,
de vogels floten ons na.
Nu weet ik niet meer hoe
ik zitten moet en
waar ik fluiten mag.
De thee is er to go en
waar de bomen eindigen
ben ik ook vergeten.
© februari 2021
Een ander leven
Ze hebben gezwaaid tot hij verdween
rode achterlichten in het duister
ze hebben hem daar losgelaten
laten gaan naar een nieuwer leven
De wereld vliegt van voor naar achter
hij ziet alleen zichzelf in die donk’re ruit
kijkt niet meer om naar wie hij achterliet
hem wacht een ander leven
© Hennie van Ee
Samen
Elster Schrijfkring
Samen schrijven wij
rijgen wij woorden
aaneen tot zinnen
die eigen zijn
horen bij jou en bij mij.
Zinnen die verbinden
bruggen bouwen en
verhalen maken
zij brengen ons samen
samen schrijven wij.
Gedichtendag 2021
Huizen volgen
Er zijn huizen die stil
niet bewegen
gesloten achter de gordijnen
lijken ze eenzaam
ik hoor geen verdriet
ik zie alleen
huizen waar vrolijk
het feestlicht brandt
stemmen over elkaar buitelen
ik hoor en zie
fietsen bij de deur en
dan een volgend huis
Droomhuisje
Ik droom me een huisje
ver van de wereld
een ander bestaan
Ergens zoek ik nog steeds
een plek om te blijven
met kippen en een haan
Een bank onder de bomen
een boek om te lezen en
nog een kwart leven te gaan
© Hennie van Ee
Een foto
geeft het leven een gezicht
pakt de schaduwen
toont glans en kleur
brengt de wereld dichterbij
is van licht en donker
kruipt onder je huid
houdt de liefde vast
komt uit het hart
het perfecte plaatje
© Hennie van Ee, november 2020
De oude kerk
Nog schuilen in het duister
de woorden van hoop
op een beter leven.
Heerst er in het zwijgen
de stilte van een gebed.
Ooit klonken hier gezangen,
ter ere van Hem,
werd men in de echt verbonden,
was hier het laatste afscheid
en daarna eeuwig leven.
© Hennie van Ee, november 2020
Nooit voorbij
Soms lijkt het alsof haar eerder leven
nooit bestond
alsof zij daar niet was.
Iemand heeft dat leven uitgegomd
en die vrouw gewist.
Iemand?
Wat zou zij hem graag weer eens zien
als een zonnetje bijvoorbeeld
of anders als de maan bij nacht.
Soms is zij hem bijna kwijt
net als dat vroeger leven
totdat de wind in bomen fluistert
dan weet ze het is nog niet voorbij
nooit is hij voorbij.
© Hennie van Ee
