Een foto
geeft het leven een gezicht
pakt de schaduwen
toont glans en kleur
brengt de wereld dichterbij
is van licht en donker
kruipt onder je huid
houdt de liefde vast
komt uit het hart
het perfecte plaatje
© Hennie van Ee, november 2020
De oude kerk
Nog schuilen in het duister
de woorden van hoop
op een beter leven.
Heerst er in het zwijgen
de stilte van een gebed.
Ooit klonken hier gezangen,
ter ere van Hem,
werd men in de echt verbonden,
was hier het laatste afscheid
en daarna eeuwig leven.
© Hennie van Ee, november 2020
Nooit voorbij
Soms lijkt het alsof haar eerder leven
nooit bestond
alsof zij daar niet was.
Iemand heeft dat leven uitgegomd
en die vrouw gewist.
Iemand?
Wat zou zij hem graag weer eens zien
als een zonnetje bijvoorbeeld
of anders als de maan bij nacht.
Soms is zij hem bijna kwijt
net als dat vroeger leven
totdat de wind in bomen fluistert
dan weet ze het is nog niet voorbij
nooit is hij voorbij.
© Hennie van Ee
Vage dagen
Mijn rondje wijk was leeg en stil,
alle mensen zaten binnen,
iedereen een eigen eiland,
nog even en het is normaal.
De herfst kruipt langzaam dichterbij,
afstand houden lukt niet meer,
koude wind en blad dat geel
zijn weg zoekt in deze vage dagen.
© Hennie van Ee, oktober 2020
Een paddenstoel
Zij vertelde ons zo graag
over een kabouter
achterop haar fiets
de juffie van de eerste klas.
Zij wilde ons zo graag
laten geloven
in een kabouter
goed als God
wat hij deed en
wat hij zei.
De hemel een paddenstoel
Uit: Omzien
© Hennie van Ee
Als ik kom
Als ik naar je toekom,
mijn jas uittrek en zeg dat ik blijf.
Wat dan?
Gaan we dan aan de liefde ten onder
als drenkelingen zonder reddingsvest
of wordt het toch drie keer in de week AH?
Ik de vuile sokken en jij de afvalbak?
Gaan we dan voor vijftig jaar
met dansen in een zaaltje feest?
Ach, weet je als ik kom,
hou ik mijn jas wel aan
en jou in mijn gedachten.
uit: Ongerijmd, 2019, Hennie van Ee
morgen en drie dagen terug
als jij dichtbij bent
heel dichtbij
dan liggen lijnen anders
kwetsbaar in je gezicht
de ogen bijna dubbel
zie ik
armen als bruggen
er rijdt een trein
er vaart een boot
het water
over en op
morgen mijn liefste
reizen we weer
verder en
drie dagen terug
uit: Select Gezelschap, uitgeverij Kontrast
© Hennie van Ee, 2009
Vleugels
De tijd vliegt, zeg jij
Seizoenen hebben vleugels
Hoe wij de dagen lieten gaan
Misschien moeten wij toch meer
of juist minder
de lege uren vullen
Kostbare momenten vliegen
nu voorbij
september 2020
Tussen zomer en herfst
Er schuilt herfst in de bomen
roerloos hangt het dode blad
raakt los
dwarrelt in een vrije val.
Ook het licht is anders
lager en met meer goud
heimwee is erin geslopen.
Wij zitten voor het huis
zien de zon traag zakken
verdwijnt
morgen is er weer een dag.
augustus 2020
Rode lippen
Hij heeft de zomer geschilderd
In groen en geel
Met het zachte blauw daarboven
Daar heeft hij het leven ingezet
Een zwerm spreeuwen
Een school vissen
Die houden ook van blauw
En toen de mensen
Die heeft hij zwart gekleurd
Met mooie rode lippen
Het doek is klaar nu
Het kan vallen
