leeg landschap
Buiten fladderen mijn gedachten
vrij als vogels
vogels van vreugde en verdriet
die mij binnen kluisteren
Ik loop weg van mij
en zie ze gaan
de vogels in het winterland
naar een andere bestemming
Langzaam raak ik vrij
vrij van mijn gedachten langzaam
loopt het winterlandschap leeg
foto: corrienijenmanting.weebly.com
© hvanee, februari 2015
Geplaatst op 6 februari 2015, in poëzie en getagd als leeg, winterlandschap. Markeer de permalink als favoriet. 14 reacties.
Mooie woorden, vrije gedachten,
Dank je, zo mag de winter zijn: koud maar zonnig en gedachten als vogels zo vrij
Free as a bird… mooie beeldspraak hoe je het hoofd leeg krijgt. 🙂
Hi Michiel, daar horen wel wat yoga oefeningen bij
Smelt verdriet
als sneeuw
door de zon
Laad je op
om verder te gaan
buiten gaat dat
nu eenmaal beter
Sterkte, als dat nog van toepassng is…
Ah, dank je. Het gaat me goed hoor, maar een leeg hoofd, af en toe, is best fijn!
“Langzaam loopt het winterlandschap leeg”. Wat een mooie beeldspraak!
Zo’n inval van het laatste moment. Had eerst iets anders.
Dat maakt schrijven spannend.
Uitmuntend geschreven.
Ik heb genoten
Dat is een fijn compliment. Dank je
Mooie sfeer zet je hier neer
Waar ook de foto aan bijdraagt
Seizoen voorkeur
zo mooi, winterswit onder het hemelblauw
de dichtgevroren grachten en beken
die je van de kou beletten te spreken
terwijl velen zingen, lente, kom toch gauw
Weer een prachtig Hennie-gedicht!
Lenjef
Een ode aan de winter, schreef jij Lenjef
Mede namens Corrie, dank!