avondrood
de randen kleuren roze
de randen van een dag
die langzaam later wordt
als zij
de randen van haar leven
haar bestaan, het is de tijd
die ze verkleurt van zacht roze
naar een dieper rood
het avondrood kleurt haar
gedachten, de binnenwereld
die zij in zich draagt
hoe zij naar de randen gaat
© hennie van ee, november 2016
afbeelding: zonsondergang boven Ooster-Schelde
Geplaatst op 29 november 2016, in poëzie en getagd als avondrood, ouder worden, randen, zonsondergang. Markeer de permalink als favoriet. 12 reacties.
Mooi Hennie…
Dank Annette
Het valt mij op dat de laatste dagen de zon met de prachtigste kleuren ondergaat. Alsof zij nog even wil knallen voor het donker wordt. Misschien een cadeau van boven als bemoediging voor de donkere dagen (-:
Ook jouw woorden geven kleur aan onze donkere dagen voor kerst. Dank Hennie!
Groetjes Kakel.
Zo donker zijn die dagen dus niet.
Fijn dat je er weer was
Groetjes
Die foto!!!!
Van mijn man…
Gedoofde gloed
in de herfst
van het leven
verliezen de felste kleuren hun kracht
zoals het te hevige vuur dat ontluikende liefde verbrandt
verkoolde gevoelens donkerte geven aan maagdelijk land
het worden
herinneringen
die verdwijnen in het zwart van de nacht
En ook jij en ik naar de randen gaan, Hennie.
Gewoon ongewoon prachtig!
Lenjef
Ja, de ouderdom houdt mij bezig, Lenjef
Dank weer voor je mooie woorden
Mooi geschreven, prachtige foto!
Dank je Sonja, fijn compliment
mooi!
‘hoe zij naar de randen gaat’
Dat kun je op meerdere manieren vertalen.
Met een groet